Nemət Tahir, “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Qarabağ təmsilçisi

 

Gəzən "Şəhid" əbədiyən torpağa qovuşdu. Ağdam camaatının əfsanələşdirdiyi “Xanı” – Səyyaf Əhmədov elə Ağdamda, minaya düşərək şəhidlik zirvəsinə ucaldı.

 

Ağdamı görməyənlər, onun taleyini anlamaq istəyənlər “ruhlar şəhəri” haqqında ilk növbədə məhz Səyyafdan soruşardı. O, Ağdamı nə internet məlumatlarının, nə də çəkilmiş videoların öyrətdiyi kimi təqdim etməzdi – onun izahında şəhər tam başqa, daha canlı və daha dərindən duyulurdu. Elə bil bir ensiklopediya idi Səyyaf Əhmədov.

Birinci Qarabağ müharibəsində vuruşmuş, Vətən müharibəsində könüllü olaraq döyüşlərə qatılmış bu kəşfiyyatçı həmişə vətən qarşısındakı borcunu mərdliklə yerinə yetirmişdi. O, tez-tez deyirdi: “Mənim yaşımda olanların övladı şəhid olub. Mənim danışmağım, sinəmə döyməyim yersizdir”. Bəlkə də müsahibə istəklərinə “sonra” cavabı verməsi də elə bu təvazökarlığından doğurdu.

Keçmiş neytral zonada minaya düşən “Xanı” ömrü boyu Ağdama və Qarabağa heç vaxt neytral olmamışdı. Onun ürəyinin mərkəzi doğma torpaqlarda döyünürdü. İşğal illərində də tez-tez ərazilərimizi gəzər, sanki sahibləri kimi o yerlərin havasını udardı.

“Xanı” ləqəbinin yaranma hekayəsini isə özü belə xatırlayırdı: “Mənim azca səsim var. Tədbirlərdə Raquf Orucov tez-tez deyirdi: ‘Xanı, bir ‘Ana’ segahı oxu’. Mən sonradan öyrəndim ki, Raqufun anası şəhid olubmuş”.

Elə dostlarının dediyi kimi, onu heç kim Səyyaf adı ilə çağırmırdı – qazandığı ləqəbi bütün varlığı ilə yaşadırdı.

5 aprel 1971-ci ildə Ağdamda dünyaya gəlmişdi. Şəhidlərin xatirəsinə ehtiramından heç vaxt doğum günü keçirməzdi. Əksinə, hər yerdə bir cümləni təkrar edərdi: “Döyüşdə gördüyünüz qəhrəmanlar qardaşdan əziz olur. Onları unutmaq olmaz. Mənim üçün həyatda ən vacibi vətəndir. Vətəni sevin!”

 

Onun ölümü ilə bağlı söhbətləşdiyim Vətən müharibəsi iştirakçısı, veteran futbolçu Asif Məmmədov isə böyük bir itkinin acısını belə ifadə etdi: “Elə bil müdafiə nazirimi itirmişəm”.

Səyyaf Əhmədov yalnız igidliyi ilə yox, həm də səsi ilə tanınırdı. Azadlıqdan sonra Ağdama daxil olunan ilk gecə Cümə məscidinin minarəsinə qalxaraq azan yerinə Qarabağ şikəstəsi oxumuşdu. Bu, onun illərlə ürəyində gəzdirdiyi arzu idi. Və həmin gecə o arzu reallaşdı: şikəstənin misralarında deyilən kimi, “Havalansın Xanı(n) səsi”.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.09.2025)

Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

 

MÜTALİƏ MƏDƏNİYYƏTİNİ NECƏ FORMALAŞDIRMALI?

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının təqdim etdiyi bu silsilə yazılar Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Ədəbiyyat Fondunun Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən 2024-cü ildə “Qeyri-hökumət təşkilatları üçün qrant müsabiqəsi” çərçivəsində həyata keçirdiyi “Yeniyetmə və gənclərdə mütaliə mədəniyyətinin formalaşdırılması” layihəsinin tərkib hissəsi olaraq nəşr edilir.

Sizlər üçün çağdaş yazıçı və şairlərimizin ən yaxşı ədəbi nümunələrini seçərək təqdim edəcəyik.

Azərbaycan Ədəbiyyat Fondu@

 

 

POEZİYA

 

İBRAHİM İLYASLI

 

QARŞINIZDA BİR ÖMÜR SAYĞI DURUŞUNDAYIZ

 

                                           Vətən müharibəsinin şəhid və qazilərinə

 

Vətən sizə can dedi, Vətənə can verdiniz,

Damarları təpimiş torpağa qan verdiniz.

Otuz il otuz yerdən yaraları çatlayan,

Millətə qırx dörd gündə şəfayla şan verdiniz!

Adınızla tarixə möhürləndi bu payız,

Qarşınızda bir ömür sayğı duruşundayız!

 

Bir çağrışı bəs etdi ali baş komandanın,

Yüz illərə tən oldu – hökmünə bax bir anın?!

Vahimədən yağılar pərən-pərən oldular,

Haləsi böyüdükcə çəkdiyiniz hilalın.

Adınızla tarixə möhürləndi bu payız,

Qarşınızda bir ömür sayğı duruşundayız!

 

Belə cəng, belə savaş yer üzü görməmişdi,

Nə dağı, nə dərəsi, nə düzü görməmişdi...

Bu xalq on min doqquz yüz əlli gecə yaşayıb,

On min doqquz yüz əlli gündüzü görməmişdi.

Adınızla tarixə möhürləndi bu payız,

Qarşınızda bir ömür sayğı duruşundayız!

 

Xan Araz Sizi görcək qəhərlənib ağladı,

Köhlən Xudafərinin şahə qalxdı tağları.

O taydan bir ün qopdu, yer-göy lərzəyə gəldi,

Bu tayda ucalınca sənin zəfər bayrağın!

Adınızla tarixə möhürləndi bu payız,

Qarşınızda bir ömür sayğı duruşundayız!

 

Azğın düşmənlərinə çoxları çıxdı yiyə,

Avropa diş qıcadı, Asiya getdi küyə...

Ancaq birə-beş artdı gücünüz, qüdrətiniz,

“Hər zaman yanındayız!”- haykırınca Türkiyə.

Adınızla tarixə möhürləndi bu payız,

Qarşınızda bir ömür sayğı duruşundayız!

 

Nərənizdən Şuşada qaya qopdu, daş yandı,

O gün qaş qaralmadı, qaralacaq qaş yandı.

DƏMİR YUMRUĞunuzun zərbindən yer titrədi,

Odlu nəfəsinizdən düşmən başa-baş yandı!

Adınızla tarixə möhürləndi bu payız,

Qarşınızda bir ömür sayğı duruşundayız!

 

Ruhlar səltənətində ucalıqlar sizindi,

Uca başlar sizindi - uca dağlar sizindi.

Başqa yerdə gəzməsin haqqı haqq arayanlar,

Məmləkətdə haqq olan bütün haqlar sizindi.

Adınızla tarixə möhürləndi bu payız,

Qarşınızda bir ömür sayğı duruşundayız!

 

Ürəyim pasrçalansın, üzüm ağ olsun!- dedi

Heç nəyimiz olmasın, Qarabağ olsun!- dedi.

Bundan böyük ibadət görünməyib cahanda -

Şəhid doğan analar: “Vətən sağ olsun!”- dedi.

Adınızla tarixə möhürləndi bu payız,

Qarşınızda bir ömür sayğı duruşundayız!

 

Azərbaycan adını sinənizdən asdınız,

Yeni tarix yaradıb, yeni dastan yazdınız.

Qazi hüzurlarıdır daha səcdə yerimiz,

Şəhid məzarlarıdır ən müqəddəs andımız.

Adınızla tarixə möhürləndi bu payız,

Qarşınızda bir ömür sayğı duruşundayız!

 

 

MƏNİ BU QƏLƏMDƏN QORU, İLAHİ

 

Küfr mənlik deyil... Əstəğfürullah!-

Sənə can atıram, sənə, ilahi!

Şeytan bardaş qurub kürəyimizdə,

Aman vermir gələk dinə, ilahi!

 

Burdan daşlayırsan, o yandan çıxır,

Ordan təpinirsən, burda hazırdı.

Dünən gözlərimlə gördüm, masamda

Əyləşib yerimə şeir yazırdı.

 

İşə yüyürürsən – iş yerindədi,

Dükana girirsən – vitrindən baxır.

Meyxanadan qovub rədd eləyirsən,

Məscidin önündə qarşına çıxır.

 

Gah əziz dost kimi girir qollara,

Gah qarşı səngərdə top dalındadı.

Gah dilənçi misal çıxır yollara,

Gah milyonçu misal qul halındadı.

 

Bir əli göydələn saraylar tikir,

Bir əli ehmalca qazır altını.

Söyürəm, əlimdən özgə nə gəlir,

Hərçi-pətərinin yeddi qatını.

 

Elə qucaqlayıb yer kürəsini,

Bir küncü-bucağı çıxmır yadından.

Şərqdə müharibə alovlandırır,

Qərbdə dil-dil ötür “barış” adından.

 

Yerdə sahibidi küll-ixtiyarın,

Bildiyi məkrdi, duyduğu kindi.

Şahlar ən sevimli oyuncaqları,

Rəiyyət ovcunda plastilindi.

 

Yoxmu bu gedişin dönüşü, yoxmu,

Yoxmu bu gərdişin sonu, ilahi?!

Bu şeirdə şeytan barmağı varsa,

Məni bu qələmdən qoru, ilahi!

 

 

ƏFƏNDİM

 

Düşmən də çəkməsin mən çəkənləri,

Mən çəkən zülümdən olmaz, əfəndim.

Adamlar bir yana, bu məmləkətdə

Quş da salamımı almaz, əfəndim.

 

Həmdəmim odlardı, sirdaşım sular

Könlümü qəriblik bular, ha bular.

Qeybdən nida gəldi:–Boşalan dolar!

“Quyu su tökməklə dolmaz”, əfəndim.

 

Boranlar adlayaq, xəzanlar keçək –

Ömür-gün yalandı, vaxt-vədə gerçək.

Mənim gözlərimlə sulanan çiçək,

Ömrü billahında solmaz, əfəndim.

 

Yeddinci qatında haqqım var deyə,

Sidqinən eşqimi bağladım Göyə.

Tutlar saza dönə, qarğılar neyə

Qoşub qəmlərimi çalmaz, əfəndim.

 

Tapdım çəmini də, tutdum dilə də,

Necə hökm elədi, getdim elə də.

DÜNYA söylədiyin qaldı belə də,

Bə deyirdin «belə qalmaz, əfəndim»?

 

 

SİZİN DƏ MƏHLƏYƏ YAĞIŞ YAĞIRMI?

 

Sizin də məhləyə yağış yağırmı,-

Sular oynaşırmı navalçalarda?

Ala gözlərinə qonan buludun

Neçə yaşı olur bu sonbaharda?

 

Evinə torpağın ətri dolurmu,-

Açıb pəncərəni çölə baxanda?

Yenəmi ürkəksən həminki kimi,-

Yenəmi qorxursan şimşək çaxanda?

 

Kəndə dönürsənmi xəyallarında,-

Yadına düşürmü o payız günü?..

Birlikdə məktəbdən evə dönürdük,

Yeni haqlamışdıq “Sarı körpü”nü.

 

...Və qəfil başladı leysan tökməyə,

Sel ağzına aldı bərəni-bəndi.

Bir anın içində çay aşıb-daşdı,

İki yerə böldü “İncəsu” kəndi.

 

Başqa yermi vardı daldalanmağa?-

Qaçıb akasyanın altında durduq.

Birdən çəpərində Osman dayının

İşıq dirəyini ildırım vurdu...

 

Titrəyib əsirdin həyəcanından,

Tutub əllərindən,- qorxma, - söylədim.

Qorxulu nağıllar düşdü yadıma,-

Sənin qəhrəmanın olmaq istədim.

 

Xəyalən özümü çaya vururdum,

Ağaclar axırdı pərli-budaqlı...

Guya traktor da keçə bilməyən

Seli yaracaqdım... Eh, uşaq ağlı...

 

Yadındamı o nur, o ipək qarı?-

Sənəm nənə... Qaşdan bizə baxırdı.

-Ay bala, sətəlcəm olarsınız ki!-

Deyib, əl elədi, evə çağırdı...

 

Sonrası... Nə deyim, sonrası heç nə,

Buludlar dağıldı, yağış da kəsdi...

Ancaq, ürəyimdə şırım açmağa

Mənə bu xatirə bir ömür bəsdi.

 

Sizin də məhləyə yağış yağırmı?-

Sular sevişirmi navlçalarda?

Qırx ildi həmincə ağacın altda

Səni gözləyirəm, hardasan, harda?

 

 

DEYNƏN

 

Bu günü ömürlük saxla yadında,-

Adına günlərin gözəli deynən.

O gün bir ürəyi atdım odlara,

Alovu dünyamı bəzədi,- deynən.

 

O hər gün fələyin qalxar yanına,

Öz ruhu özünü bələr qanına...

Qəsəmi yollara, qəsdi canına,

Sevdası sən adda sözədi,- deynən.

 

Əzabı yenidi, ağrısı köhnə,

Ötdükləri tərdi, qarğısı köhnə.

Dəvası, dərmanı, sarğısı köhnə,

Yarası bir ömür təzədi,- deynən.

 

Havalı başında çən var, çisək var,

Onda eşq adına nə istəsək var...

Dəstində bir qoma qannı çiçək var,

Billahi, güzarı bizədi,- deynən.

 

Könlümün gizli bir şahzadəsidi,

AYın sirri, GÜNün ağ haləsidi...

Bu qoşma bir ahın şəlaləsidi,-

İbrahim eləcə mirzədi,- deynən,

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.09.2025)

 

Kənan Məmmədli, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

 

MÜTALİƏ MƏDƏNİYYƏTİNİ NECƏ FORMALAŞDIRMALI?

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının təqdim etdiyi bu silsilə yazılar Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Ədəbiyyat Fondunun Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən 2024-cü ildə “Qeyri-hökumət təşkilatları üçün qrant müsabiqəsi” çərçivəsində həyata keçirdiyi “Yeniyetmə və gənclərdə mütaliə mədəniyyətinin formalaşdırılması” layihəsinin tərkib hissəsi olaraq nəşr edilir.

Azərbaycan Ədəbiyyat Fondu@

 

25.

OXUCU KVALİFİKASİYASI

 

Oxucu məfhumu barədə sizləri öncəki mətnlərdə məlumatlandırdıq. İndi də gəlin, bu məfhumun  məzmununu açmağa cəhd edək.Məlumdur ki, insanların müxtəlif xarakterli maraqları və tələbatları olur. Hər bir kəsin özünəməxsus marağı, tələbatı mütaliə tələbatının və mütaliə marağının yaranmasına təsir göstərə bilir. Eyni zamanda bu, insanın mütaliə marağının və mütaliə tələbatının reallaşmasında mühüm rol oynayır. Demək, oxucu daha çox fərdi xarakter daşıyır və hər kəsə yönəli mütaliə məhsulu ortaya çıxmalıdır ki, əksər maraqları əhatə edə bilsin.

Oxucu kimdir? O bir istehlakçıdır, onun öz tələbi var, istehsalçı bu tələbləri nəzərə almaqla, təbii ki, həm də öz maraqlarını – daha geniş anlamda desək, dövlətin, cəmiyyətin, xalqın mənafeyini nəzərə alan və bunlara xidmət edən, eyni zamanda da mədəni səviyyəni yüksəldən və mənəvi təlabatı ödəyən estetik dəyərlərə malik bir əmtəə ortaya çıxarmalıdır.

Çox təəssüf ki, bu gün öz mövqeyindən sui-istifadə edən istehsalçılar da az deyil. Təsirə tez düşən yeniyetmə zümrəsinin diqqətini zorakılığı, pornoqrafiyanı, narkomaniyanı təbliğ edən əsərlərlə çəkmək, yaxud bayağı, boz ədəbiyyata alüdə etmək yolverilməzdir, hətta cinayətdir.

Odur ki, presedent hər iki tərəfin təlabatını tam ödəyən mütaliə məhsullarının ortaya qoyulmasıdır. Və bizim də söhbətimizin məğzi həmin bu mütaliə məhsullarına hədəf qrupumuz sayılan yeniyetmə və gənclərdə maraq oyatmaqla onları mütaliəyə həvəsləndirməkdir. Əlbəttə ki, yenə də təkrar edirik, 3-cü minillikdə internetin, mobil telefonun məişətə basqısı şəraitində bunu etmək nə qədər çətin olsa da, bir o qədər lazımlı, məsuliyyətli və şərəflidir.

 

Növbəti:

26. Vərdişlər kompleksi

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.09.2025)

 

İnci Məmmədzadə, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Teleserialları xoşlayırsız?

Şəxsən mən çox az teleserial olar ki bəyənim.

Məncə aktyorlar da bu sayaq ekspromt, incəsənət xalturası sayılan işlərə başdansovdu yanaşır, necə deyərlər, yola verirlər.

Amma indi haqqında danışacağım aktyor əsla sənətə xəyanət etmir.

 

Aktyor Anar Heybətov 25 sentyabr 1976-cı ildə Bakı şəhərində anadan olub. 1983-cü ildə Bülbül adına orta ixtisas musiqi məktəbinin 1-ci sinfinə gedib. 1994-cü ildə xalq çalğı alətləri şöbəsinin tar sinfini bitirib. 1995–1999-cu illərdə Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin dram və kino aktyorluğu fakültəsində təhsil alıb.

Tələbəlik illərində müxtəlif televiziya verilişlərində iştirak edib. Azər Paşa Nemətovun kursunu bitirib və onun dəvəti ilə Akademik Milli Dram Teatrına gəlib.

2001-ci ildən Akademik Milli Dram Teatrında müxtəlif səpgili rollar oynayıb. Səhnədə ilk rolu "Mənim Ərim Dəlidir" tamaşasındakı cangüdən rolu olub. 9 mart 2017-ci ildə Azərbaycanın Əməkdar artisti fəxri adına layiq görülüb. 7 dəfə Prezident Mükafatına layiq görülüb.

 

Teatrdakı rolları

1. Mənim ərim dəlidir – Cangüdən

2. "Lənkəran xanının vəziri" — Əziz ağa

3. Rəqabət – Qaçay

4. Hərənin öz payı – Meyxanaçı Ələkbər

5. Hələ "Sevirəm" deməmişdilər – Qumarbaz

6. Varlı qadın – Qara

7. Hamlet – Laert

8. Kaş araba aşmayaydı – Buxuti

9. Mesenat – Zeynal bəy Səlimxanov

10. Xurşidbanu Natəvan – Daşdəmir

11. İmzanın hökmü (Muradın Kələkləri) – Murad

12. Körpüdən mənzərə — Rudolfo

13. "Müsyo Jordan və dərviş Məstəli şah" — Şahbaz bəy

 

Filmoqrafiya

- Ünvansız qız

- Bəyaz Həyat

- Olacağa Çarə Yoxdur

- Adam ol! 2

- Sonuncu şahid

- Kişiləri qoruyun

- Cavid ömrü

- Ayrılıq imiş

- Qaydasız döyüş

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.09.2025)

 

Arzu Əyyarqızı,

"Mirvarid Dilbazi Poeziya Məclisi İctimai Birliyi"nin üzvü və Cəlilabad rayonu üzrə rəsmi təmsilçisi, "Həməşəra Poeziya Məclisi"nin yaradıcısı və rəhbəri, "Zərif kölgələr" ədəbi saytının idarə heyətinin üzvü, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, "Həməşəra" Fəxri Diplomu laureatı, şair-yazıçı.

"Ədəbiyyat və incəsənət" portalı üçün

 

Mənə görə dünya, sadəcə coğrafi sərhədlərlə bölünmüş bir planet deyil. Dünya, insan ruhunun aynasıdır- sevincin, kədərin, ümidin və qorxunun bir araya gəldiyi möhtəşəm bir səhnədir. Hər bir insanın baxış bucağı, yaşadığı təcrübələr və daşıdığı duyğular bu dünyanın mənasını dəyişir. Mənim üçün dünya, həm gözəlliklərlə dolu bir yerdir, həm də çətinliklərlə üzləşdiyimiz bir sınaq meydanı.

 

Dünya mənim üçün ilk növbədə təbiətdir. Səhər günəşinin dəniz üzərindəki əksini izləmək, meşədəki quş səslərini dinləmək, dağların sükutunda itmək-bunlar mənə dünyanın nə qədər möhtəşəm və dəyərli olduğunu xatırladır. Təbiət, insanın içindəki xaosu sakitləşdirən bir gücdür. Mənə görə dünya, bu sakitliyin qorunması üçün bir məsuliyyətdir.

Dünya, insanlarla doludur-hər biri öz hekayəsi ilə.

Mənə görə dünya, dostluqların qurulduğu, sevgilərin yaşandığı, anlaşmaların və bəzən anlaşılmazlıqların baş verdiyi bir yerdir. İnsan münasibətləri bu dünyanın ruhudur. Bir gülümsəmə, bir kömək əli, bir səmimi söz-bunlar dünyanı daha yaşanılır edir.

Dünya həm də dəyişən və inkişaf edən bir məkandır. Mənə görə dünya, insan yaradıcılığının sərhədsiz olduğu bir sahədir. Musiqi, rəssamlıq, ədəbiyyat, elm-bunlar dünyanın rəngləridir. Hər bir yeni fikir, hər bir yenilik bu dünyanı daha maraqlı və zəngin edir.

Bəzən dünya mənim üçün sadəcə xarici bir mühit deyil, daxilimdəki düşüncələrin əksidir. Mən necə hiss edirəmsə, dünya da elə görünür. Ümidlə baxanda dünya parlaq olur, qorxu ilə baxanda isə qaranlıq. Ona görə də mənə görə dünya, insanın özünü tanıması ilə formalaşır.

Sonda dörd misra ilə bitirmək istəyirəm fikrimi.  

Bu dünya bir yoldur qarışqa yolu...

Ölüm sprialın yaşayırıq biz.

Dönüb dolaşırıq nöqtəmiz eyni,

Olumu ölümə daşıyırıq biz.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.09.2025)

 

 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə Biri ikisində layihəsində bu gün sizlərə Şeir vaxtında Allahşükür Ağanın şeirlərini təqdim edirik.

 

 

ŞEİR VAXTI

 

Allahşükür AĞA

 

 

UNUDUN MƏNİ 

 

Unudun məni  getsin –

20 Yanvar kimi...

Elə bilin olmamışdım,

Heç ağlamamışdım,

Heç sevməmişdim...

 

Məni unudun getsin –

Şəhid kimi,

Elə bilin ölməmişdim,

 Elə bilin evlənmişdim,

Yüz yaşamışdım,

Qocalmışdım,

Saqqalım  daraq kimi

Havanı daraqlayırdı...

 

Məni unudun getsin... 13-cü ay kimi

Qanadsız quş  təki,

Qanadlı sular kimi.

Ağacların qabaq əlləri vardı,

Necə ki ağac unutdu onu,

Siz də elə unudun məni. 

 

Baxışlarımın  havada açdığı şırımla

Çıxıb gedirəm,

əlvida!

 

 

KÖNLÜMDƏN 

 

Söykənib ot tayasına,

əyilib it balasına,

dərin bir xəyala getmək

keçir könlümdən.

 

Dərsə gedən uşaqlara baxıram,

Atalarının

Maaşları baxır üzündən…

Onların damcı gözləri 

içir könlümdən.

 

Həyat qədər çətindi

Əyilə-əyilə yaşamaq.

Gülə-gülə ölmək

Bir ayrı cür  yaşamaqdı.

Lap yaxşısı xatirələri qucmaqdı,

Xatirələr saf-saf duyğuları

seçir könlümdən.

 

 

MƏSƏLƏN 

 

Məsələn, deyirəm,

Biz ölsək, yəni ayrılsaq,

Harda görüşə bilərik –

Bir-birimizi nədən tanıyarıq?

 

Məsələn, bizim  adımız

Nə olar onda.

Sən məni tanımazsan

Mən səni tanıyanda.

Məsələn, sən dayanmazsan 

Mən dayananda.

Məsələn, sən doğulmazsan,

Mən doğulanda. 

 

Ayrılıq nə güclüdür,

Uzaqda dayanma,

Məsələn, hələ yatma,

Hələ oyanma.

 

 

AĞACLAR 

 

Səs kimi qalxıb yerdən

Göyə baxır ağaclar.

Gah geyinir,  soyunur,

Çox darıxır ağaclar.

 

Dayanıb qol-qanadlı.

Boylanır  təkayaqlı.

Yanında beşotaqlı,

Evdən qorxur ağaclar.

 

Budaqda  bıçaq yeri,

Yadında  ocaq yeri.

Altından  çəkdik yeri,

Of, yıxılır ağaclar.

 

 

DUSTAQ QATARLARI

 

Bu gecə ayıldım qatar səsinə,

Haradan haraya gedir bu qatar?

Bir cüt əl görünür pəncərəsindən,

Deyəsən, yox olub  itir bu qatar.

 

Bəlkə də, uzanan o yorğun əllər

Qoyma bu qatarı getsin, deyirdi.

Əlləri qatardan qalırdı dala,

Kömək istəyirdi, əl istəyirdi.

 

Vaqonlar sallayıb qaş qabağını,

Payız quşlarıtək uçub gedirdi.

Heç kimi aparmaq fikri yoxuydu,

Dəmir qapıları açıb gedirdi.

 

Nəyə sevinirdi, görəsən, nəyə?

Təkərlər relslərə əl çalırdılar.

Gedirdi dustaqlar irəli, ancaq

Səsləri arxaya atılırdılar.

 

 

ÇƏPƏRİ YIXIRSAN YARAŞIĞINLA

 

Gözü yuxudan bulaşıqlı,

Ayağı kol-kosdan sarmaşıqlı,

Haylı-küylü, qarmaqarışıqlı,

Ayağı səkilli it,

Üz-gözü şəkilli it,

Sən ölsən,

Kəndimiz öləcək, ölmə.

 

Kəndimizi sən oyadırsan səsinlə,

Çəpəri yıxırsan

Yaraşığınla.

Sən lap gözəl olursan

Zəncirin dolaşığıyla.

Ulamağınla ayı

Yuxarı qaldırırsan,

Sən ölsən,

Ay yerə düşəcək, ölmə.

 

Qarın üstündəki ayaq izlərin

Özündən qabaqda olur həmişə.

Yad kimi qoxlayırsan

Ayaq izini,

Bir az qayıdırsan

Sanki keçmişə.

Ayaq izlərini gün əritmədi,

Vaxt əritdi,

Zəncir səni öldürmədi,

Zəncir səni diriltdi,

Zəncirini yaxşı qoru,

Heç vaxt onu  itirmə,

İtim!

 

 

ÇİÇƏKLƏR, ƏLLƏR 

 

Məncə, çiçəklərin

Ən gözəl xatirəsi sənin əllərindi.

Həm çiçəyə bənzəyir,

Həm də boş qalıb indi –

Çiçəklərin  yuvası kimi.

 

Əllər daha çox ağlayır, məncə,

Çünki əllərini  bəzəyən güllər

Bir azdan zibil qabını

Eyni ahənglə sevindirəcək.

 

İndi çiçəkmi vəfasızdı, yoxsa əllər?

Məncə, çiçəklər…

Əvvəl  torpağı sevindirdi,

Sonra qonşunun uşağını.

Sonra bülbülü,

Sonra sənin əllərini,

İndi də zibil qabını.

 

Arxasınca ağlayan xatirələr

Çiçəklərin ayağının tozudur,

Məncə.

 

 

NƏĞMƏ 

 

Quzu otaranın,

Dərsə gedənin,

Gedən qatarın,

Şeiri çap olunmayan şairin

Dodağında bir göyərmiş nəğmə var...

 

Adamı o nəğmə yaman yandırır,

Nə quzular başa düşər onu, 

Nə getdiyi məktəb,

Nə sərnişin,

Nə də oxucu.

 

İllah ki, şair kənd şairi ola,

İllah da  biləsən,  bu quzuları qəssablar sevir,

Qatarlar səni ayırır

Və kənd adamları deyirlər,

Əsl şair şəhərdə yaşayar,

Allahşükür, səni yandıracaq 

Bu nəğmə,

Başına çarə qıl...

 

 

QAPI AÇARAM İŞIĞA…

 

Divara qurban olum,

Sirr yaşayır daşında.

Bir vaxt türmə divarıydı,

Müşfiq var yaddaşında.

 

Divarın o üzündə,

Adam gəzir gün işığı.

Bir çiçək boy atıbdı,

Boynunda sarmaşığı.

 

Suvağının altında

Gizli şeirlər yazılıb.

Şipşirin arzuların

Qəbri divarda qazılıb.

 

Əlimi sürtdüm divara,

Döndüm qərib aşığa.

Dırnağımla qazaram,

Qapı açaram işığa.

 

 

KƏND YOLUNDA ARABA

 

Yollarda astaca – astaca gedir

Təkərlərin cırıltısı…

Atır çökəklərə atmaca, gedir.

Çıxıb maşınların yoluna

Upuzun yolları qısaca gedir…

 

Bir araba yonca,

Yol boyunca,

Arxayınca 

Gedir, gedir ləng gedir,

Elə bil ki, kənd gedir.

 

Bir uşaq düşüb dalınca

Biri də üstüncə gedir.

Dəli yoncanın ətri

Şəhər maşınlarını 

yenə yaman məst edir.

 

At arabası,

Ot arabası

Üstündə yabaya bax.

Arabanın işinə bax,

Arabada havaya bax.

 

Atın iştahası 

Qaçır hərdən arxaya,

Bir az keçir yorğaya.

Arabayla bir qaçır

Uşaqların neçəsi.

Sevindirir hər yanı

Təkərlərin nəğməsi.

 

 

ÖLÜM 

 

Güllələr nəğmə kimi səslənir bəzən,

Adamlar qaçırlar o nəğməni oxumağa.

Adamları  nəğməylə aldadırlar... nahaq.

 

Məsələn, bilməsə,

Uşaq  yerə düşüb 

közərən bir  mərmiyə tərəf qaçar

Və əlinə götürər ölümü.

Uşaqlar həmişə

oyuncaq gəzdiyindən yenə aldanarlar.

Ən zəhərli göbələk belə

o qədər şirindi ki, adam doymur.

Gör ölümü harda gizlədiblər?

 

Biz qaçırıq ölümlərdən,

Sən demə, biz ona tərəf qaçırmışıq əslində.

Sürətli maşınların əlindən qaçıb

Bir at arabasının  təkəri altında da

Ölmək təsadüfü varmış...

Amma çox nahaq,

Gərək bizi  nəğməylə,

Göbələklə,

At arabasının nəğməli təkəri  ilə

Aldatmayaydılar...

 

 

QALIB

 

Payız keçib buradan,

Yolunda yarpaq qalıb.

Bu ağacın başında

Bircə yarpaq sağ qalıb.

 

Bir quş hələ budaqda,

Civildəyir sazaqda.

Stolumda bu haqda

Ağappaq varaq qalıb.

 

Sinəm dönübdü saca,

Bilmir dərd hara qaça?

Baharın bu ağaca

Yolu bir barmaq qalıb.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.09.2025)

                                              

 

Sentyabrın 24-də Azərbaycan Respublikasının mədəniyyət naziri Adil Kərimli ilə ölkəmizdə səfərdə olan Macarıstan Respublikasının mədəniyyət və innovasiyalar naziri Balazs Hanko arasında ikitərəfli görüş keçirilib.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Mədəniyyət Nazirliyinə istinadən xəbər verir ki, qonağı səmimi salamlayan nazir Adil Kərimli iki ölkə arasında mədəni əməkdaşlığın səviyyəsindən məmnunluğunu bildirib.

 

Qeyd olunub ki, Azərbaycan və Macarıstanın həm ikitərəfli formatda, həm də Türk dünyasının əməkdaşlıq təşkilatları çərçivəsində mədəniyyət sahəsində əlaqələri ildən-ilə dərinləşir.

 

Macarıstanın mədəniyyət və innovasiyalar naziri Balazs Hanko səmimi qəbula görə azərbaycanlı həmkarına təşəkkür edib. O, iki ölkənin mədəni əlaqələrinin geniş perspektivləri olduğunu diqqətə çatdırıb.

 

Söhbət zamanı kitabxana, mədəni irsin qorunması və təbliği, o cümlədən kino sahəsində əməkdaşlığa dair fikir mübadiləsi aparılıb.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.09.2025)