“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Güney Azərbaycan Poeziyası Antologiyası layihəsində Təbriz təmsilçimiz Əli Çağlanın növbəti təqdim etdiyi şair Parsabadda yaşayan Vida Heşmətidir.

 

Vida Heşməti

Təbriz

 

SÜLH

 

Keşkə səsini dağlara, 

Nəfəsini bağlara

Gözəlliyini göy qurşağına paylaşaydım. 

İsti əllərini sevgililərin ilk görüşünə

Ürəyini

Oğlu savaşda yubanmış ananın

Sap-sarı astanasına. 

Maviliyini dənizlərə qoşaydım

Səni dalğalarla bağlaşaydım. 

Ahaaaaay

Mahnılarımın Sarı gəlini

Buludlardan uzaldaydın yağış əlini. 

Ulduzlardan göz vuraydın, 

Gülümsəyən heykəlini

Calanaydın qaraqançıl kürəmizin

Qsır dodaqlarına. 

Səs-səsə verib oxuyaydıq

Ozaylar uzunu. 

Saçın ucun hörməzlər

Gülü qönçə dərməzlər…

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.09.2025)

 

 

 

 

 Elman Eldaroğlu, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Əgər məndən soruşsalar ki, Bilal Alarlı kimdir, düşünmədən cavab verərəm:- Cənubun ən məhsuldar tədqiqatçı alimi, gözəl insan, necə deyərlər, kara gələn adam...

 

Həyatı rəngarəng olub; xoş günlər də yaşayıb, düz söz üstündə iztirablara sinə də gərib. Hətta sovet hökumətinə qarşı çıxdığına görə zindanda da yatıb. Amma heç zaman sarsılmayıb, həvəsdən düşməyib. Cənub bölgəsi ilə əlaqədar mükəmməl araşdırmaları var. Və bu araşdırmaların arxasında böyük zəhmət, dönməz iradə durur...

 

Sadə olduğu qədər də mürəkgəb adamdır. Sadədir ona görə ki, heç zaman təkəbbür göstərməz, təmtəraqdan uzaq qaçar, mürəkgəbdir ona görə ki, yalançılara, rüşvətxorlara, zalımlara qarşı amansızdır...

 

Səxavətli və qonaqpərvərdir. Evinə qonaq gəldisə onun nazını çəkər, xidmətində dayanmaqdan zövq alar, yaşadığı Cəlilabad rayonunun görməli yerlərini gəzdirməkdən yorulmaz. Gedərkən qonağına öz əli ilə həyətyanı sahəsində əkib becərdiyi nemətlərdən pay verər...

 

Cənubluların ona borcu çoxdur. Şəxsi vəsaiti ilə tez-tez cənub rayonlarını gəzərək, müfəssəl tədqiqatlar aparıb. Bəli, onun öz hesabına nəşr etdirdiyi kitablar gələcək nəsillərə istinad yeri, elmi mənbələrdir...

 

Bilal Alarlı Allahın möcüzəsidir, ikinci həyatını yaşayır. On beş yaşında klinik ölüm keçirib. Onu ölmüş bilib, qəbrini də qazıblar. Amma komadan ayılandan sonra düz 40 il boş qalmış qəbrinin üstündə hər İlaxır çərşənbədə şam yandırıb. Üç ali məktəb bitirib, aspiranturada oxuyub, dissertasiya müdafiə edib, 30-dan çox kitabın müəllifidir...

 

Sentyabrın 8-də Bilal Alarlının 67 yaşı tamam oldu. Onu bu münasibətlə təbrik edir, möhkəm can sağlığı, firəvan həyat, yaradıcılıq uğurları arzulayırıq.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.09.2025)

 

 

 

İnci Məmmədzadə, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Son vaxtlar dünyasını dəyişən əksər insanların diaqnozu eyni olur – xərçəng xəstəliyi.

Bu xəstəliyin apardığı istedadlı bir aktyor Azərbaycan Respublikasının əməkdar artisti Zili Namazov barədə danışmaq istəyirəm. Axı bu gün onun doğum günüdür.

Aktyor daha çox 2013-14-cü illərdə yazıçı Varisin “Bir ovuc torpaq” romanının ssenarisi əsasında çəkilmiş eyniadlı serialda parlamışdı...

 

Zili Namazov 9 sentyabr 1952-ci ildə dünyaya göz açıb. 1974-cü ildə İncəsənət institutunun kino-aktyor fakültəsində Adil İsgəndərovun kursunu bitirib,1976 ildən Azərbaycanfilmdə aktyor-rejissor kimi çalışıb.

Azərbaycanfilmin istehsal etdiyi 50-dən çox filmdə irili-xırdalı obrazlar yaradıb. Bundan əlavə "Belarusfilm","Mosfilm","İranfilm" və ABŞ-nın istehsal etdiyi filmlərdə çəkilib.

Yaratdığı xarakterik obrazlarla tamaşıçıların qəlbinə yol tapan aktyor dublay olunan filmlərdə də fəaliyyət göstərib. Gənc aktyorların formalaşmasında yaxından iştirak edib. Eyni zamanda görkəmli kino rejissoru Vaqif Mustafayevin çəldiyi filmlərində ikinci rejissor kimi işləyib.

 Kino fəaliyyəti ilə yanaşı, televiziya sahəsində də, çalışıb.

 

Filmoqrafiya

1. 777 №-li iş

2. 777 №-li müəssisədə

3. Alman klinikasına şəxsi səfər

4. Bəlkə...

5. Bəyaz həyat

6. Bəyin oğurlanması

7. Bir ovuc torpaq

8. Bircəciyim

9. Birisigün, gecəyarısı...

10. Bumeranq

11. Dad

12. Dağıdılmış körpülər

13. Dalan

14. Dəvətnamə

15. Doğma sahillər

 

Aktyor Zilli Namazov 27 dekabr 2021-ci ildə Bakı şəhərindəvəfat edib.Allah rəhmət eləsin!

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.09.2025)

 

Azərbaycan Ədəbiyyat Fondunun “Yazıçı” nəşriyyatında Xalq yazıçısı Anarın “2=3+4, yaxud iki ailədə üç Xalq yazıçısı, dörd Xalq şairi” adlı kitabı işıq üzü görüb. Nəfis tərtibatlı, illüstrasiyalı kitab Azərbaycan ədəbiyyatı irsinə böyük töhfələr vermiş iki nəsildən, onlar barədə həqiqətlərdən və onların ədəbi nümunələrindən ibarətdir.

 

608 səhifəlik bu unikal kitabı tərtib edən Xalq yazıçısı Anar uzun illər ərzində təkcə öz yazdıqlarını yox, qəhrəmanlarının – Səməd Vurğun, Rəsul Rza, Nigar Rəfibəyli, Vaqif Səmədoğlu, Ənvər Məmmədxanlı və Yusif Səmədoğlunun yazdıqlarını eyni ideya-estetik yaradıcılıq məcrasına qoşaraq, onları eyni axında birləşdirərək ən yeni ədəbiyyatın ən milli paradiqması olaraq təqdim edibdir.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı kitabdan hissələri oxucularına təqdim edir. Anar qəhrəmanlarının ən populyar əsərlərini bir daha yaddaşlarda təzələyir:

 

 

VAQİF SƏMƏDOĞLU

      

Məzarıma

nə başdaşı qoyun,

nə heykəl.

Bir cüt ayaqqabı qoyun,

ayağıyalın

geyib getsin...

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.09.2025)

 

 

 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portal dəyərli şairimiz Rüstəm Behrufinin qeydlərini diqqətinizə çatdırır.

 

Ramiz Rövşən ustad şairimiz.

Buna söz yox!

O həm də dəyərli bir dostdu. 

30-40 illik dostluğumuz var! Bizi bir zamanlar dəyərli ədəbiyyat adamı Natiq Səfərov tanış eləmişdi. Qəbri nurla dolsun.

Dünən Ramizə əhvalını soruşmaq üçün telefon açdım. Çox şükür, sağlamlığı yerində.

Bir az da yazı-pozudan danışdıq. 

Belə bir dialoq keçdi aramızda:

 

NƏ YAZMIŞIQ KİFAYƏTDİ,

BUNDAN SONRAKI QƏNİMƏTDİ...

 

Sağollaşıb, vidalaşdıq. 

5 səqiqədən sonra Ramizdən zəng gəldi:- Dediyimə  arxayınlaşma, bayaq dediyim sözlər

 

TƏNBƏLLİYƏ BƏRAƏTDİ!

 

Sənə cansağlığı, sağlam ömür arzulayıram, dəyərli Ramiz Rövşən, dəyərli qardaş--"sözün tozuni almaq"dan daha çox, onu layiq olduğu məqama qaldıran adam!

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.09.2025)

 

 

 

İmran Verdiyev, “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Oğuz təmsilçisi

 

 

Yaqublu Oğuz rayonunun kəndlərindən biridir. Hər yerdə olduğu kimi burda da zaman-zaman müxtəlif hadisə və əhvalatlar baş vermişdir. Həmin hadisə və əhvalatlarla bağlı kənd sakinlərinin söylədikləri onların cəsarətindən, hazırcavablığından və zəkasından xəbər verir. Hadisə və əhvalatlarla bağlı söz söyləyənlər öz şəxsi ləyaqətlərini qorumağa çalışan, məğrur və bütov adamlardır. 

Hadisə və əhvalatlarla bağlı söylənilənlərin əsas pafosu nöqsan və eybəcərliklərə gülmək, onların tənqidi və ifşasıdır. Burada deyilmiş sözlər yaramazlıqlara və nöqsanlara atılmış “söz daşlarıdır”. Bu əhvalatları eşitdikcə, oxuduqca nöqsan və eybəcərliklərlə barışmaz olan insanları görürük. Görürük ki, onlarda həyatın işıqlı tərəfinə ehtiraslı məftunluq hissi var.

70-80 il bundan əvvəl baş vermiş bu hadisə və əhvalatlarla bağlı söylənilənlər artıq bədii təfəkkürün süzgəcindən keçmiş, zəka ilə nurlandırılmış ümümxalq dili zəminində formalaşan idiomlara, ibarə və aforizmlərə, atalar sözü və məsəllərə, lətifələrə çevrilməkdədir.  

Həmin hadisə və əhvalatlardan bir neçə nümunə təqdim edirik.

 

 

HƏRCAYİ SÖZÜNMƏRCAYİ CAVABIOLAR

 

Hüseynkişi şənvə hazırcavabadamidi.

Rayonunbaş baytarhəkimiişləyənvaxtlarındaucqarDaşağılkəndində çayxanadaoturubmuş. Kənddə qonaqolanbirnəfərə onunhazırcavablığı haqqındadanışırlar. HəminadamHüseynkişinin çayxanadaolduğunueşidib, deyilənlərindoğruluğunuyoxlamaq üçünoragəlir, salamsız-kəlamsızvə ucasəslə soruşur:

-Deyirlər, burada bir eşşək həkimi var, kimdir o?

Hamı Hüseyn kişinin üzünə baxıb nə cavab verəcəyini gözləyir. O isə başını qaldırmadan və halını pozmadan ucadan soruşur:

-Haran agrıyır?

Söz tapa bilməyib pərt olan qonaq həmin gün kəndi tərk edib gedir.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.09.2025)

 

 

 

Adilə Nəzərova,

Filologiya üzrə fəlsəfə doktoru. “Ədəbiyyat və incəsənət” üçün

 

 

Son illər Azərbaycan xalqının tarixdə yetişdirdiyi qəhrəmanlar barədə məqsədli şəkildə yayılan uydurmalar içində ən çox qıcıq doğuranlardan biri də Qaçaq Nəbinin həyat yoldaşı Həcər xanım haqqında deyilənlərdir. Xüsusilə də “Həcər Nəbinin 40-ı çıxmamış erməniyə ərə gedib, sonra da 7 dəfə ərə gedib” kimi əsassız, heç bir sənəd və mənbəyə söykənməyən iddialar xalqımızın yaddaşına, milli dəyərlərinə atılan çirkabdır.

 

Əgər kimsə həqiqəti bilmək istəyirsə, ciddi mənbələrə baxmalıdır. Həcər xanım haqqında ən dolğun və dəqiq məlumatı Zəngəzur qəzasının sonuncu qazısı, tarixçi və maarifçi Bəhlul Behcətin “Qaçaq Nəbinin tarixi” əsərində tapmaq mümkündür. Bu kitabı yazan şəxs Nəbinin və Həcərin müasiri olub, onların dövrünü görüb və çoxlu şahidlərin xatirələrini qeydə alıb. Orada bircə kəlmə də Həcərin “7 dəfə ərə getməsi” haqqında söz yoxdur. Əksinə, bütün yazılanlardan görünür ki, Həcər Nəbinin ən yaxın silahdaşı, həm həyat yoldaşı, həm fədakar ana, (bu barədə sonra) həm də mübarizə dostu olub.

 

Bundan başqa da həm sovet dövründə, həm də müstəqillik illərində alimlər və tədqiqatçılar Həcər xanımın həyatını yazıblar. Onlardan əsaslarını qeyd edirəm:

       1. Hüseyn Baykara – “Azərbaycan Milli İstiqlal Mücadiləsi” kitabında Qaçaq Nəbinin mübarizəsini izah edir və Həcəri onun ən yaxın silahdaşı kimi təqdim edir.

       2. Rəfail Rüstəmzadə – “Azərbaycan tarixi qəhrəmanlıq dastanları” əsərində Həcərin igidliyini, qadın qəhrəmanlıq ənənələrini zirvəyə qaldırdığını xüsusi vurğulayır.

        3. Füzuli Bayat – “Qaçaq folkloru sosial-iqtisadi və siyasi-mədəni kontekstdə” (2019) monoqrafiyasında Həcərin xalq yaddaşındakı yerini geniş şəkildə göstərir, onu Azərbaycan qadınlarının qəhrəmanlıq simvolu kimi dəyərləndirir.

       4. P.Vostrikov – Qori müəllimlər seminariyasının məzunu, Zəngəzur məktəblərinin müdiri olmuş tədqiqatçı, Həcərin döyüşkənliyi və silah işlətməkdəki məharəti barədə yazır.

      5. “Qafqaz” qəzeti (1895-ci il, 25 oktyabr) – Həcərin həbsə salınmasına baxmayaraq mübarizəsindən dönmədiyini yazır.

      6. Məhəmmədhüseyn Şəhriyar - "Qaçaq Nəbi” şeirində Həcər xalqın qəhrəman qadın simvolu kimi tərənnüm olunur.

       7. Mehmet Əl Turan - Qaçaq Nəbi və Həcərin nəticəsi. AzərTAC-ın əməkdaşına verdiyi müsahibədə qeyd edir ki, Qaçaq Nəbi və Həcər xanım yalnız döyüş meydanında deyil, ailə həyatı və nəsil davamçılığı ilə də xalqın yaddaşında yaşayırlar. Qaçaq Nəbinin iki oğlu (Əhməd və Xəlil) və bir qızı (Zeynəb) olub; Həcər xanım oğullarına özünün toxuduğu kilimləri verərək yadigar saxlamış və onları Nəbinin yolunu davam etdirməyə təşviq etmişdir. Mehmet Əl Turan Avstraliyada yaşayır və hazırda nəvəsinə Nəbinin adını verib. O, iki il öncə Azərbaycana gələrək Aşağı Molluda Həcərin məzarını ziyarət edib. Onun dediklərinə görə, Həcər xanım Mehmet Əl Turana söyləyib ki, sovet dövründə onların adı hər yerdə yasaq edilib. 

       Mənfur qonşuların (!) səyi ilə yaranan uydurma şayiələr – məsələn, Həcərin 7 dəfə ərə getməsi də buradan qaynaqlanır.

 

Sərdar Cəlaloğlunun Həcər xanım barədə səsləndirdiyi bu sözlər göründüyü kimi heç bir elmi qaynağa əsaslanmır. Onun cavabı isə bu idi: “Məndən deməkdi, gedin araşdırın də...” 

Buyurun, Sərdar bəy, araşdırdıq. 

 Bunun adı məsuliyyətsizlikdir. Tarixi şəxsiyyətlər haqqında danışanda “dedim, oldu” prinsipi ilə yox, sənədlərlə, mənbələrlə danışmaq lazımdır. Sizin dediklərinizin əksinə, xalqın yaddaşında Həcər xanım həmişə mübariz qadın, Nəbinin silahdaşı kimi qalıb. Onun qəhrəmanlığı dastanlara, şeirlərə, mahnılara düşüb. Hətta “Qaçaq Nəbi” dastanında bəzi yerlərdə Həcərin obrazı Nəbidən də uca tutulur. Çünki xalq onun qəhrəmanlığını, sədaqətini yüksək qiymətləndirib.

Bütün ciddi mənbələrdən aydın görünür ki, Həcər xanım Nəbi şəhid olduqdan (bəli, məhz şəhid. Çünki tarixi mənbələr göstərir ki, Qaçaq Nəbi 1896-cı ildə arxadan pusquya düşürülərək öldürülüb. Bəhlul Behcət, Hüseyn Baykara və digər tədqiqatçılar qeyd edir ki, Nəbinin ölümündə məqsəd xalq arasında onun nüfuzunu azaltmaq və çar hökumətinə xidmət edən erməni və rus dəstələrinin intiqamını almaq idi.) sonra yalnız bir dəfə yaxın qohumuna ərə gedib. Bunun səbəbi də çox sadə idi: xalq arasında “dul qadın” damğasından yaxa qurtarmaq və düşmənlərin böhtanlarına son qoymaq. Bu, həmin dövrün sosial-ictimai mühitindən doğan bir hal idi. Əslində, bu da Həcərin yenə də öz qeyrətini, şərəfini qorumaq üçün atdığı addım idi.

 

“Həcər 7 dəfə ərə gedib” deyənlər isə xalqın qəhrəman qadın simvolunu aşağılamaq, onu gözdən salmaq istəyənlərdir. Bu, sadəcə, qara piar və xalqın mənəvi dəyərlərinə hücumdur.

 

       *Tarixi faktlar yalnız keçmişi göstərmir, eyni zamanda bu gün üçün də mesaj daşıyır: Qaçaq Nəbinin arxadan pusquya düşürülərək şəhid edilməsi, onun azadlıq mübarizəsini dayandırmaq məqsədini əks etdirirsə, indi də onun və Həcər xanımın yolunu davam etdirənlərin qarşısına daş qoymaq istəyən qüvvələr mövcuddur. Sərdar Cəlaloğlunun uydurma iddiaları da elə bu məqsədə xidmət edir: xalq qəhrəmanlarını gözdən salmaq, onların nüfuzunu zəiflətmək və tarixi yaddaşı təhrif etmək.

 

Son söz olaraq demək istəyirəm ki, Qaçaq Nəbi və Həcər xanımın adı Azərbaycan xalqının milli yaddaşına qəhrəmanlıq, azadlıq sevgisi, mərdlik və fədakarlıq rəmzi kimi yazılıb. Onların obrazı heç bir yalanla, heç bir uydurma ilə zədələnə bilməz.

Sərdar bəy, unutmayın ki, xalqın yaddaşında yaşayan tarixi şəxsiyyətlər barədə danışmaq məsuliyyət tələb edir. Burada “deyilənlər” yox, yalnız sənəd və fakt danışa bilər. Siz isə Həcər xanım barədə söylədiyiniz cəfəng sözlərə hələ də heç bir mənbə, arxiv, kitab, səhifə göstərə bilməmisiniz. Bəs hanı sübut? Haradadır istinad etdiyiniz qaynaqlar?

Biz xahiş etmirik, tələb edirik: əgər iddianız düzdürsə, fakt gətirin. Əks halda, “Həcər yeddi dəfə ərə gedib” kimi uydurmaların bütün məsuliyyəti yalnız və yalnız sizin üzərinizdə qalır. 

Xüsusi qeyd: Əslində, mənim Sərdar Cəlaloğluna hörmətim var, onun siyasi və ictimai fəaliyyəti bəzi sahələrdə dəyərlidir, amma tarixi faktları təhrif edən, xalq qəhrəmanlarını gözdən salan yanlış fikirlərinə etiraz etmək məcburiyyətindəyəm. Bu etiraz həm tarixi həqiqətin qorunması, həm də nəsillərə düzgün irs ötürülməsi üçün vacibdir.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.09.2025)

 

 

 

Nemət Tahir, “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Qarabağ təmsilçisi

 

Bu maraqlı və gülməli söhbəti Habil Əliyev edibdir.

Elə gəlin onun dilindən eşidək:

 

Arif Babayevlə rayona toya getmişik. Bir nəfər Arifə "Ana ürəyi"ni sifariş verdi. Arif dedi ki, o mahnını bilmirəm. Dedi ki, bəs sən xanəndə deyilsən? Arif dedi ki, xanəndəyəm, amma "Ana ürəyi"ni bilmirəm.

O məclisdən çıxıb başqa bir rayona toya getdik. Yenə bir nəfər yaxınlaşıb "Ana ürəyi" sifariş verəndə, Arif dedi ki, Habil, bir segah köklə.

Məəttəl qaldım. Axı bu, onu oxuya bilmirdi.

Başladım ifaya. Hiss eləyirdim ki, Arif mən tərəfə baxmır, qavalın dalında gizlənir. Bu "Ana ürəyi"ni də kim yazıbsa... orda deyilir ki, payız axşamıydı, yağış yağırdı. Nəysə bir oğlan anasının ürəyini çıxarır, yolda ayağı ilişir, yıxılır. Ananın ürəyi dilə gəlir ki, ayağın ağrımadı? Belə bir yöndəmsiz əhvalatdı.

Arir başladı oxumağa ki, payız axşamıydl, oğlan yıxıldı, ananın ürəyi dedi ki, ayağın ağrımadı? Mahnıdan bixəbər idim, məəttəl qaldım ki, hansı ananın ürəyi?

İndi məni bir gülmək tutdu, oturduğum yerdə axıb gedirdim. Camaat da başa düşmürdü ki, mən niyə gülürəm.

Mənim gülməyim Arifi də çaşdırdı.

Nə isə. İfa tamamlandı.

Yerdən bir ağsaqqal kişi dedi ki, ay kamança çalan, o oğlan gül kimi oxuyurdu, nə oldusa sən güləndən sonra oldu.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.09.2025)

 

İnci Məmmədzadə, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Bəli, elə bircə rolu bəs edər onu tanımağa. Azərbaycan kinosunun ən kütləvi baxış qazanan “Təhminə” filmində o, Spartak obrazını yaradıbdır.

Söhbət Azərbaycan Respublikasının əməkdar artisti Füzuli Hüseynovdan gedir.

 

Füzuli Hüseynov 9 sentyabr 1962-ci ildə Balakən rayonunda anadan olub. 1984-cü ildə M. A. Əliyev adına Azərbaycan Dövlət İncəsənət İnstitutunun "Dram və kino aktyoru" fakültəsini bitirdikdən sonra Azərbaycan Dövlət Akademik Milli Dram Teatrına işə görülüb.

Burada çalışdığı illər ərzində F. Hüseynov bir çox müxtəlif janrlı əsərlərdə maraqlı obrazlar yaratmaqla, öz istedadını büruzə verib. O, V. Səmədoğlunun "Yayda qartopu oyunu"nda Adil, İ. Əfəndiyevin "Sevgililərin cəhənnəmdə vüsalı"nda Ayaz Turan, "Bizim qəribə taleyimiz"də Samir, "Şeyx Xiyabani"sində Şeyx Xiyabani, F. Q. Lorkanın "Qadın faciəsi"ndə Viktor, Anarın "Təhminə və Zaur"unda Spartak, S. Rəhmanın "Yalan"ında Şamil, N. Xəzrinin "Gecə döyülən qapılar"ında Səfər, V. Şekspirin "Kral Lir"ində Edmond kimi sanballı rollar silsiləsi yaradaraq, tamaşaçı rəğbətini qazanıb, onun sevimli sənətçisinə çevrilib.

Akademik Milli Dram Teatrındakı fəaliyyəti ilə paralel olaraq, F. Hüseynov "Azərbaycanfilm"in istehsal etdiyi bir neçə filmdə də çəkilib. "Təhminə"dəki Spartakı qeyd etdik, bundan əlavə, "Bəyin oğurlanması"ndakı Elxan, "Ölülər"dəki Mirzə Cəlil və s. bu kimi obrazlar aktyorun yaradıcılıq imkanlarının geniş diapazonunu bir daha təsdiqləyir.

 Azərbaycan Televiziyasında çəkilən ilk teleseriallarda klassik milli, türk və dünya dramaturgiyasının nümunələrindən olan "Yad qızı", "Kamança", "Ortabab amerikalı qadın", "Dədə Qorqud", "Sonuncu şahid", "Kimdir haqlı?" və başqa tamaşalarda maraqlı obrazlar qalereyası, dolğun xarakterlər, və ən başlıcası, yaradıcılıq imkanlarının çoxşaxəliyini aça bilib.

Sonralar səhhəti ilə bağlı F. Hüseynov sənətdən ayrı düşüb, lakin 2004-cü ilin aprel ayından yenidən Akademik Milli Dram Teatrına qayıdıb. N. Hikmətin "Yusif və Züleyxa"sında Yusif, V. Şekspirin "Antoni və Kleopatra"sında Antoni obrazlarını, M. Fərzəlibəyovun quruluşunda hazırlanmış "Misir gecələri" tamaşasında oynayıb. 9 dəfə Prezident mükafatına layiq görülüb.

 

Filmoqrafiya

1. Bəyin oğurlanması

2. Cavid ömrü

3. Qapalı orbit

4. Qızlar

5. Qisas almadan ölmə. Keçmişdən məktublar

6. Müqəddəs oda yanaram

7. O dünyadan salam

8. Satko

9. Sənsiz

10. Sirr

 

Teatr səhnəsindəki rolları- Azərbaycan Dövlət Akademik Milli Dram Teatrı

1. Teleskop

2. Generalın son əmri

3. Sinif yoldaşları

4. Sənsiz

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.09.2025)

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Şeir saatı rubrikasında sizlərə Pərviz Axundun şeirlərini təqdim edir.                                               

 

 

NAHAQDA SAXLAYIRSAN

 

Yeri gəlməmişkən, deyim: Darğınam sənə, Tanrım,

İstədiyim nəsnələri uzaqda saxlayırsan.

Yağan həsrət yağmurundan illər doldu, boşaldı,

Heç demədin, vüsalımı nə vaxta saxlayırsan?

 

Heç demədin, nə yaşandı, nə haldayam – sormadın,

Çarxı dönmüş gərdişində canımı az yormadın,

Ruhun yüksələn yerində bir dayanıb durmadın,

Elə ki ruhdan düşəcəm, qabaqda saxlayırsan.

 

Ötən günlər xəyalıma eyni rəngdə yansıdı,

Axtaranda bilmədim ki, yaxşı günüm hansıdı.

Nə qatdın ömür payıma, ağzım zəhər tamsıdı?!

Çəkdirdiyin hər acını damaqda saxlayırsan.

 

Bu görünən Axund deyil, o vaxtkından qalıqdır,

Uzağa getmiş olmaram, hələ sözüm ilıqdır.

İlahi, söndür ömrümü, bu nə israfçılıqdır?!

Haqqa varan qafiləmi nahaqda saxlayırsan.

 

 

KÖHNƏ DOSTLARA

 

Nə qədər dost-tanışla yollarımı ayırdım,

Bəzən də öz yanından çoxları çıxdı getdi.

Kimisi razı qaldı söhbətimdən, sözümdən,

Kimisi yoldan oldu, boşuna vaxtı getdi.

 

Yaxınım bildiklərim durub baxınca gendən,

Qapqara saçımın da rəngi dəyişdi dən-dən.

Üzünə güldüyüm yar üzün döndərdi məndən,

Əlini sıxdığım dost qəlbimi sıxdı getdi.

 

Ağrı elə ağrıdır – ya böyükdür, ya xırda,

Yaşananlar insanı qaldırır da, yıxır da.

Baxarsan, keçmişindən kimsə gəldi axırda

Və bütün günahları üstünə yıxdı getdi...

 

 

TƏKİ GƏLƏSƏN

 

Gözlərimin qabağında

Sərili qoyub getdin

Səbrimi kəsən yollarını.

Ya mən yığım gözlərimi,

Ya sən – yollarını.

 

Nə olsun ki, səni sevirdim,

Nə olsun ki, sevirdin məni.

Bir qış günü

Ömrümü çıxarıb çiyninə atdım,

Bir yay günü

Astar üzə çevirdin məni.

 

Nə olar ki,

Hər gün ölüb-dirilməyimə

Bir az şərik olasan –

Sən də bir az öləsən.

Səni lənətə gələsən,

Təki gələsən.

 

 

CANIN SAĞ OLSUN

 

Sən gedəli açılmadı

Eynim, canın sağ olsun.

Düşünməkdən burxulubdur

Beynim, canın sağ olsun.

 

Ayrılığın əynimə

Biçilməsi dərd deyil,

Biçilibdir ayrılığa

Əynim, canın sağ olsun. 

 

Olan olub, şirin sözüm,

Girək eşqin təkinə,

Görək kim qorxub çəkinə...

Tablaşmazsa qəm yükünə

Çiynim, canın sağ olsun...

 

Gözləmədən yasaq eşqin

Çulğadı hardan məni?!

Tez-tez ilğımtək görünüb –

Yox oldun, yordun məni.

SOL yanımdan vurdun məni,

Neynim, canın SAĞ olsun.

 

 

SƏN VƏ MƏN

 

Səndən hicran yolu başlar,

Dolanıb da keçər məndən.

Yazdığım eşq məktubunu

Dimdiyindən salar quşlar,

Atıb qaçar, qaçar məndən.

 

Bir ağacam dərd bağıma,

Bərkimişəm torpağıma.

Toxunarsan budağıma,

Qarğa-quzğun uçar məndən.

 

Əcəl kəsdirib yanımı,

Tələsir alsın canımı.

Bir tərəfdən də həsrətin –

Başına çəkib qanımı,

Qurtum-qurtum içər məndən.

 

Halal yaşadım, ya haram,

Geriyə dönüb baxaram.

Mən talan olmuş mahalam,

Ağır ellər köçər məndən.

 

Daha vaxtdır, geyin, gedək,

Gedənlərdən yeyin gedək.

Köhnə evin divarları

Göydən-yerə cadarladı,

Təzə mənzil deyib gedək –

Qıfıl səndən, açar məndən.

 

 

SƏNƏ DAİR

 

Siqaret qutusu üstündə

Bir şeir başladım

Sırf sənə dair.

Üstəlik,

Üfüqlərə sancılan baxışlar-filan –

Şair-şair…

 

Bir şeir ağladım "west" qutusuna

Gecənin bu şər vaxtında.

Təki sənin hər vaxtın xeyir olsun,

Gözəl gözlüm, hər vaxtın xeyir.

 

Mənə sərf etməyəcək

Nyutonun qanunları,

Bilirəm, amma

Qəfil yadıma düşdün.

Yadıma elə düşdün ki, alma yanaqlım,

Bir şeir kəşf etdim sənin adına

Və öz qanunlarımı yazdım

Nyutonun inadına.

 

Siqaretin dumanında

Bir şeir başladım sənə dair,

Başladım, bitirə bilmədim

Və sair...

 

 

QƏNDİL OLASAN

 

Dünyanın dərdinə ağlayan ola,

Sənsə dərd əhlinə həmdil olasan.

Saraylar köşkündə boyun büküncə,

Qaranlıq damlara qəndil olasan.

 

Dərziyəm, gödəkdir iynədən sapım,

Üryan əyinlərə açıqdır qapım.

Özünü asasan bir kəndir tapıb,

Ya da birasımlıq kəndir olasan.

 

Yığ saxla özündə, sənə nə dəysə,

Qaç qurtar əllərdən, yaxan yedəksə.

O üzü görməzsən, boyun gödəksə,

Gərək hər əngəldən hündür olasan.

 

 

DÜŞMƏZ

 

Ox atsam bir ümid deyib,

Daşdan keçib ora düşməz.

Tor qursam, səndən gələsi

Bir baxış da tora düşməz.

 

Kimsə tapılmaz soruşum –

Harda qalıb ağlım, huşum.

Elə qarışıb ki başım,

Ömür, billah, vərə düşməz.

 

İstəmirəm, al bu dərdi,

Dərdini çəkmək hədərdi.

Məndə bundan o qədərdi –

İynə atsan, yerə düşməz.

 

 

HƏYAT QƏMLİ ZÜMZÜMƏDİR

 

Haqq yolunda nökər bəndə

Şah gedər haqq dərgahına.

İnsan gah qalar ərafda,

Gah gedər haqq dərgahına.

 

Gələn, gedən kimdir, nədir?..

Mədət umma, kim kimədir?!

Həyat qəmli zümzümədir,

Ah gedər haqq dərgahına.

 

Uyar olduq batilə biz,

Cahilə biz, qafilə biz.

Axund, ömür qafiləmiz

"Nah" gedər haqq dərgahına.

 

 

TANRININ YOLU DÜZ QALAR

 

Dillə dişin arasında

Neçə mənalı söz qalar.

Ötən günün arxasınca

Həmişə iki göz qalar.

 

Dərdi, qəmi görürsən də,

Biri məndə, biri səndə.

Əyri-əyri yerisən də,

Tanrının yolu düz qalar.

 

Neynim, haqqı başa düşmə,

Ömür çürüt əyri işlə.

İnanmıram, bu gedişlə

Səndən dünyada iz qalar.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.09.2025)