Ötən gün görkəmli pianoçu, pedaqoq, Əməkdar incəsənət xadimi, professor Elmira Səfərovanın anadan olmasının 90-cı ildönümü tamam oldu.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Mədəniyyət Nazirliyinə istinadən xəbər verir ki, bu münasibətlə nazirliyinin rəsmiləri, mədəniyyət xadimləri, sənətkarın yaxınları II Fəxri xiyabana gələrək Elmira Səfərovanın xatirəsini yad edib, məzarı üzərinə gül dəstələri qoyublar.

 

Mədəniyyət nazirinin müavini Murad Hüseynov pianoçunun yaradıcılığından söz açıb, onu adının musiqi tariximizdə əbədi yaşayacağını deyib: “Elmira Səfərovanın yetirmələri bu gün konsert-ifaçılıq və pedaqoji fəaliyyətləri ilə onun yolunu davam etdirirlər. Tələbələri dünyanın bir çox ölkələrində çıxış edərək Azərbaycan musiqisinin təbliğinə öz töhfələrini verirlər”.

 

Bakı Şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsinin tabeliyində fəaliyyət göstərən L. və M.Rostropoviçlər adına 21 nömrəli onbirillik Musiqi məktəbinin direktoru Məmməd Quliyev, Ü.Hacıbəyli adına Bakı Musiqi Akademiyasının (BMA) kafedra müdiri Əməkdar artist, professor Samirə Aşumova və başqaları çıxış edərək Elmira Səfərova ilə bağlı xatirələrini bölüşüblər.

 

Sonda sənətkarın ailə üzvləri adından çıxış edən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin sədri Xalq yazıçısı Anar Elmira Səfərovanın xatirəsinə göstərilən ehtirama görə tədbir iştirakçılarına təşəkkürünü bildirib.

 

Xatırladaq ki, Elmira Səfərova 1934-cü il sentyabrın 16-da məşhur mühəndis-neftçi, iki dəfə Dövlət mükafatı laureatı Yusif Səfərovun ailəsində doğulub. Elmira xanım uşaqlıq dövründən musiqiyə həvəs göstərib. Bu sahədə ilk təhsilini Ü.Hacıbəyli adına Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasının (indiki BMA) nəzdindəki musiqi məktəbində alıb. K.Səfərəliyeva, T.Qruşko, L.Yeqorova kimi görkəmli pedaqoqlardan ifaçılığın sirlərinə yiyələnib. Məktəbi başa vurduqdan sonra, 1952-ci ildə Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasına (professor M.Brennerin sinfi) qəbul olunub. 1957-ci ildən təhsilini P.İ.Çaykovski adına Moskva Dövlət Konservatoriyasının aspiranturasında davam etdirib. Musiqi ifaçılarının I Zaqafqaziya müsabiqəsində (1960) laureat adını qazanıb.

 

1961-ci ildən Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasında müəllimlik fəaliyyətinə başlayan E.Səfərova respublikamızda musiqi sənətinə və fortepiano ifaçılığı üzrə peşəkarların hazırlanmasına böyük töhfələr verib. O, sonralar məşhurlaşan və bu gün pianoçu kimi Azərbaycan musiqisini uğurla təmsil edən bir çox ifaçıların müəllimi olub.

 

E.Səfərova pedaqoji fəaliyyəti ilə yanaşı, konsertlərdə də solo və ansambl ifaçısı kimi çıxış edib. 1995-ci ildə M.Maqomayev adına Azərbaycan Dövlət Filarmoniyasında təşkil etdiyi klassik və müasir musiqi festivalı böyük maraqla qarşılanıb.

 

Görkəmli pianoçu 1997-ci ildə pedaqoji fəaliyyətinin və yaradıcılığının parlaq çağında dünyasını dəyişib.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(17.09.2024)

Şəfa Vəli, “Ədəbiyyat və incəsənət”, Şəki-Zaqatala təmsilçisi

 

14 sentyabr 2024-cü ildə “Sən həmişə mənimləsən...” tamaşası ilə Şəki Dövlət Dram Teatrı yeni mövsümü naçılışını etdi. 

 

Xalq yazıçısı İlyas Əfəndiyevin məşhur əsəri əsasında səhnələşdirilmiş tamaşanın quruluşçu rejissoru Elvin Nuri, quruluşçu rəssamı Sahib Əhmədov, geyim üzrə rəssamı Günay Hidayətova, musiqi tərtibatçısı Zeynəb Xəlilovadır.

Tamaşada rolları Əməkdar artist Rəhim Qocayev, aktyorlar Aytac İsmayılzadə, Lalə Məmməd, Xəyal Salahov və Nərmin Abbasova ifa edirlər. 

Qeyd edək ki, tamaşa İlyas Əfəndiyevin anadan olmasının 110 illiyinə həsr olunub.

Eyni zamanda, Şəki Dövlət Dram Teatrında Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli dramaturqu Altay Məmmədovun  “Ulduzlar görüşəndə” əsəri əsasında səhnələşdiriləcək tamaşanın masaarxası məşqlərinə start verilib. Tamaşanın quruluşçu rejissoru Hüseyn Hüseynli, quruluşçu rəssamı Sahib Əhmədov, baletmeysteri  Elvin Nuri, musiqi tərtibatçısı Zeynəb Xəlilovadır. Tamaşada rolları Əməkdar artistlər Xanlar Həşimzadə, Rəhim Qocayev, aktyorlar Xəyal Salahov, Elvin Mabudov, Rəsul Məmmədrəhimov, Fərahim Fətəliyev, Nərmin Abbasova, İlkin Rüstəmov, Pərviz İsmayılov, Rəşad Rüstəmov, Rəşid Mirizadə, Qurban Rəsulov, Azad Məmmədov və digərləri ifa edirlər.  

Həmçinin, məlum olduğu kimi,  BMT-nin İqlim Dəyişikliyi üzrə Çərçivə Konvensiyasının Tərəflər Konfransının 29-cu sessiyası-COP 29-a Azərbaycan Respublikası ev sahibliyi edəcək. Nazirlər Kabinetinin qərarına əsasən, COP 29 tədbirinin davam etdiyi müddətdə (11-22 noyabr) Azərbaycan məktəblərində payız tətili (12-22 noyabr) olacaq.  Bu tətil günlərində Şəki Dövlət Dram Teatrında məktəblilərə  “Ulduzlar görüşəndə” tamaşası nümayiş etdiriləcək.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(16.09.2024)

“Ədibin Evi” və Türk Mədəniyyəti və İrsi Fondunun ortaq layihəsi olan “Mir Cəlal "Nizami Gəncəvi dünyası" kitabı işıq üzü görüb.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı AzərTAC-a istinadən  xəbər verir ki, kitab "Türk dünyasının görkəmli şəxsiyyətləri" seriya nəşrlərinin bir hissəsidir. Bu seriyadan ilk nəşr Prezident İlham Əliyevin Sərəncamı ilə bu il 530 illik yubileyi qeyd edilən dahi şair Məhəmməd Füzuli haqqında "Heydər Əliyev və Məhəmməd Füzuli" kitabıdır.

 

Türk Mədəniyyəti və İrsi Fondunun baş qərargahında keçirilən təqdimat mərasimində görkəmli yazıçılar, şairlər, ədəbiyyatşünaslar, eləcə də türk dünyasının Bakıdakı diplomatik korpusunun nümayəndələri və aparıcı media üzvləri iştirak ediblər.

 

Tədbirdə çıxış edən “Ədibin Evi”nin icraçı direktoru Şəfəq Mehrəliyeva vurğulayıb ki, Nizami türk dünyası ədəbiyyatının sütun imzalarındadnıdr. Onun irsi yarandığı gündən əsərlərində tərənnüm etdiyi bəşəri dəyərlərlə yanaşı, Türk təfəkkürünü təbliğ etdiyinə görə Türk dünyasında nümunə, ilham və təlqin mənbəyinə çevrilib. Nizaminin əsərlərində yunan, hind və dünyanın digər Şərq xalqlarının tarixinə və fəlsəfəsinə yer verildiyi qədər qədim oğuz-qıpçaq ənənələri ilə bağlı atalar sözləri və məsəllər istifadə edilir. Belə bir vəhdətlə Nizami bizə XI əsrdən bu günə müasir azərbaycanlının və azərbaycançılığın simasını cızır.

 

Türk Mədəniyyəti və İrsi Fondu prezidenti Aktotı Raimkulova Fondun Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin təşəbbüsü, Qazaxıstan, Qırğız və Türkiyə respublikalarının dövlət başçılarının dəstəyi ilə yaradıldığını xatırladaraq bildirib ki, təşkilat bu günə qədər türk mədəniyyətinin və irsinin dünyada tanıdılması istiqamətində bir sıra layihələrə imza atıb. “Türk dünyasının görkəmli şəxsiyyətləri” seriyası ilə yanaşı, Fond, həmçinin “Türk dünyasının ədəbi inciləri” və “Türk dünyasının elmi inciləri” adlı kitab seriyası da nəşr edir.

 

Aktotı Raimkulova, eyni zamanda, qeyd edib: “İnanırıq ki, bu nəşr kitabsevərlər tərəfindən yüksək rəğbətlə qarşılanacaq və Azərbaycan oxucularında həm dahi Nizami Gəncəvinin bədii irsinin dərindən öyrənilməsi, həm də görkəmli alim, professor, elm xadimi, yazıçı Mir Cəlalın elmi-bədii yaradıcılığına olan böyük marağı daha da artıracaq”.

 

Tədbirdə, həmçinin Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Gənclər Şurasının sədri, şair Fərid Hüseyn, Bakı Dövlət Universitetinin filologiya üzrə professoru Təhsin Mütəllimov, Nizami Gəncəvi adına Milli Azərbaycan Ədəbiyyatı Muzeyinin direktoru Rafael Hüseynov söz alaraq Nizami Gəncəvinin mənəvi dünyasının Azərbaycan ədəbiyyatında yaratdığı izlərin Mir Cəlal yaradıcılığında dərindən araşdırıldığını və gələcək nəsillər üçün ədədi miras kimi qalacağını qeyd ediblər.

 

Mədəniyyət nazirinin müavini Səadət Yusifova isə belə layihələrin Türk dünyasının ədəbiyyatına, mədəniyyətinə böyük töhfə verdiyini vurğulayıb.

 

Yekun sözlə çıxış edən Mir Cəlalın oğlu, ADA Universitetinin rektoru, səfir Hafiz Paşayev türk xalqlarının ədəbi şəxsiyyətlərinin yaradıcılığının tanıdılmasının əhəmiyyətini vurğulayıb və Türk Mədəniyyəti və İrsi Fonduna fəaliyyətində uğurlar arzulayıb.

 

Tədbirin bədii hissəsində Akademik Opera və Balet Teatrının aparıcı solisti, Gəncə Dövlət Filarmoniyasının direktoru, əməkdar artist Ramil Qasımov dahi Nizaminin qəzəllərinə bəstələnmiş populyar ariyaları ifa edib.

 

Təqdimat mərasimin sonunda Lənkərannın “Yaşıl çay” Fermer Təsərrüfatında yetişdirlən çay sortlarından hazırlanan yeni “Turan” kolleksiyasının ilk nümunəsi Türk Mədəniyyəti və Irsi Fondunun prezidenti Aktotı Raimkulovaya təqdim olunub.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(16.09.2024)

Təranə Turan Rəhimli, filologiya elmləri doktoru, dosent - “Ədəbiyyat və incəsənət üçün”

 

 

 

Uyğur ədəbiyyatı müasir dünya xəritəsində Monqolustan, Çin, Orta Asiya torpaqlarının sərhədləri daxilindəki müəyyən ərazilərdə qədim dövrlərdən yaşayıb fəaliyyət göstərən uyğurların yüksək mədəniyyəti və zəngin milli-tarixi ənənələri əsasında yaranıb formalaşmış, inkişaf etmişdir. 

 

Uyğurların dövlətçilik tarixi adını məşhur Köktürk və ya Orhun abidələrindən tanıdığımız əzəmətli Orhun Uyğur xaqanlığından başlayır. Bu qüdrətli dövlət süquta uğradıqdan sonra İdikut, Sarı uyğur və Qaraxanlılar kimi üç uyğur dövləti qurulur ki, onların üçü də tarix səhnəsində elm, mədəniyyət abidələri ilə dərin izlər qoymuşdur. Qədim uyğur dövləti İdikut haqqında elmi fikir və mülahizələrlə, bədii təsəvvürlərlə tanışlıq bu qənaətə gəlməyə əsas verir ki, uyğurlar öz zəngin mədəniyyətləri ilə torpaqlarının həmsərhəd olduğu, qaynayıb-qarışdığı qonşu dövlətlərin inkişafına həmişə nüfuzedici təsir göstərmişlər. Başqa türk xalqları kimi uyğurların da Qaraxanlı dövləti və Qızıl Orda dövrlərinə aid qədim Türk ədəbi-mədəni mirasının sahibi olduğu danılmazdır. Türkiyəli ədəbiyyatşünas Yaqub Öməroğlu uyğur ədəbiyyatının uzaq əsrlərdən gələn ədəbi ənənələr üzərində yüksəldiyinə diqqəti çəkərək yazır: “Çin sərhədləri daxilindəki Sincan Uyğur vilayətində uyğur ədəbiyyatının qədim dövrlərdən davam edib gələn söz sənəti ənənəsinin olduğu aşkardır. Abdu Şükür, Şah Məhəmməd, Məhəmməd Rahim Kaşkari, Məhəmməd Rəşid Enihisari, Məhəmməd İmin Hirkati, Molla Naci, Niyazi, Qasımi, Məhəmməd Sadiq Kaşkari, Əbdürəhim Nizari kimi uyğur ədəbiyyatının təməl daşını qoyan mümtaz şəxsiyyətlərdən qalan mirası Bilal Nazimlər, Ziya Səmədilər, Hizmet Əbdülinlər davam etdirdi.”

Uyğur ədəbiyyatının tarixindən bəhs edərkən bu ədəbiyyatın mühüm bir şaxəsinin yarandığı Qazaxıstandakı inkişaf yoluna ayrıca nəzər salmaq lazımdır. Çünki uyğur ədəbiyyatının Qazaxıstanın ədəbi-mədəni inkişafında özünəməxsus yeri olduğu kimi, Qazaxıstan dövlətinin və qazax millətinin də bu ədəbiyyatın təbliğində, başqa millətlər tərəfindən tanınmasında və sevilməsində mühüm xidmətləri vardır. Qazaxıstanda uyğur dilində qəzet və jurnalların, almanaxların nəşri, uyğur yazıçılarının əsərlərinin ədəbi ictimaiyyət tərəfindən diqqət görməsi, böyük oxucu rəğbəti ilə qarşılanması, Qazaxıstan Yazıçılar Birliyində Uyğur ədəbiyyatı şöbəsinin fəaliyyət göstərməsi bu ədəbiyyata qarşı səngiməyən marağın göstəricisidir. Qazaxıstan Yazıçılar Birliyinin yaradıldığı ilk vaxtlardan İ.Sattirov, İ.İskanderov kimi yazıçıların şeirlərinin çap edilməsi, C.Asimov, A.Sadirov və K.Hasonovun səhnə əsərlərinin tamaşaya qoyulması, məşhur qazax yazıçılarının əsərlərinin uyğur dilinə tərcüməsi, hər iki millətin yazıçılarının əsərlərinin iki dildə – qazax və uyğur dillərində nəşri uyğur dili və ədəbiyyatının Qazaxıstanda hansı nüfuza sahib olduğunu təsdiqləyir. Qazax və uyğur millətlərinin tarixi qohumluğunu, soy-köklərinin eyni əcdadlara gedib çıxdığını unutmayan hər iki millət bu doğmalıq münasibətlərini bu gün də qoruyub saxlayır. Bu milli qohumluğun təbliği baxımından uyğur ədəbiyyatının əhəmiyyətli rolunu ayrıca qeyd etmək lazımdır.

Milli mədəniyyətin, milli tarixi dəyərlərin, mənəvi mirasın hər zaman diqqət mərkəzində olması, unudulmaması üçün bütün mənəvi gücünü səfərbər edən çağdaş uyğur yazıçıları içərisində Əhmədcan Əşirinin ədəbi fəaliyyəti xüsusilə təqdirəlayiqdir. Yazıçının “İdikut” romanı uyğur millətinin qiymətli mənəvi abidəsi hesab olunmağa layiqdir.

Əhmədcan Əşiri 1938-ci ildə Qazaxıstanın Almatı vilayətində Şelek rayonunun Malıbay kəndində doğulmuşdur. 1956-cı ildə Panfilov şəhər Pedaqoji Peşə Məktəbini, 1961-ci ildə Əl Fərabi adına Qazaxıstan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsini bitirmişdir. 1961-62-ci illərdə Qazaxıstan Dövlət Radiosunun uyğur bölməsində çalışmış, 1962-65-ci illərdə İ.Altensarin adına Pedaqoji Elmlər Elmi Tədqiqat İnstitutunun aspiranturasında təhsilini davam etdirmişdir. 1965-ci ildə aspiranturanı bitirib Almatı vilayəti Talqar rayonunda müəllim işləməyə başlamışdır. 1970-82-ci illərdə “Kommunizm tuqi” (əvvəlki adı “Uyğur avazi) qəzetində ədəbiyyat və incəsənət şöbəsinin müdiri, məsul katib vəzifələrində çalışmışdır. Əhmədcan Əşiri 1969-cu ildən üzvü olduğu Qazaxıstan Yazıçılar Birliyində 1982-ci ildə Uyğur Ədəbiyyatı şöbəsinin məsləhətçisi təyin olunur. 1986-cı ildə Qazaxıstan Yazıçılar Birliyinin IX qurultayında birliyin idarə heyətinin sədri seçilir. 1991-95-ci illərdə “Arzu jurnalının baş redaktoru olmuşdur. O, Qazaxıstanın mədəni, ictimai və siyasi həyatının ən fəal üzvlərindən biri kimi öndə olub, Yazıçılar Birliyinin partiya bürosunun katibi, partiyanın Almatı vilayət komitəsinin üzvü, keçmiş SSRİ Ədəbiyyat fondunun idarə heyətinin üzvü, “Prostor” jurnalı redaksiya heyətinin üzvü, 2002-ci ildən Qazaxıstan Respublikası Dövlət Mükafat Komissiyasının üzvü kimi yorulmaz fəaliyyəti ilə seçilmişdir. 2006-2007-ci illərdə Qazaxıstan Yazıçılar Birliyinin Uyğur ədəbiyyatı şöbəsinin müdiri olmuşdur.

Bu illər ərzində yazıçının “Mən unudulmazam”, “Belə yaşamaq istəyirəm”, “Nurana”, “Solmaz çiçək”, “Torpağın göz yaşları” povestləri, “Tənha nanə”, “İdikut” romanları çap olunmuşdur. Yazıçının ədəbi mühitdə böyük əks-səda doğuran “Solmaz çiçək”, “Nurana” povestləri və “Tənha nanə” romanı rus, qazax, özbək, qırğız, ukrayna, çeçen-inquş, yakut və başqa dillərə tərcümə olunmuşdur. “Torpağın göz yaşları” povesti isə 1989-cu ildə çin dilində, uyğurların da yaşadığı Çin Xalq Respublikasında “Sinzyan” nəşriyyatında nəşr edilmişdir. Yazıçının böyük oxucu auditoriyası tərəfindən rəğbətlə qarşılanan “İdikut” romanı 2003-cü ildə qazax dilində Qazaxıstanda, 2010-cu ildə rus dilinə tərcümə edilərək Moskvada, 2016-cı ildə Türkiyə türkcəsinə çevrilərək Ankarada çap olunub. 

“İdikut” romanının davamı olan “Bavurcuk Art Tekin” romanı isə 2013-cü ildə nəşr edilmişdir. Həmin ildə yazıçının “Dili ziya” romanı da Moskvada işıq üzü görmüşdür. 

Əhmədcan Əşiri uyğur milli dramaturgiyasının inkişafında da çoxsaylı uğurlara imza atmış, əsərləri Qazaxıstan Uyğur Teatrında səhnə təcəssümü tapmışdır. O, “Doğulanlar ölmürlər” publisistik, “Mukamçi”, “İdikut” tarixi, “Dekhanin” ekoloji, “Məharətli” kəskin satirik dramlarının müəllifidir.

Ədəbi tərcümə sahəsində də uğurlara imza atan uyğur yazıçısı Anton Pavloviç Çexovun “Albalı bağı”, Kuanqıt Şangitbayevin “Ah, bu cigitlər”, Federiko Qarsia Lorkanın “Qanlı toy” pyeslərini tərcümə etmişdir.

Görkəmli yazıçının söz sənətinə, mədəniyyətə xidmətləri Qazaxıstan hökuməti tərəfindən yüksək qiymətləndirilmiş, o, bir çox mötəbər fəxri adların və mükafatların sahibi olmuşdur. 1994-2005-ci illərdə Qazaxıstan Dövlət Təqaüdü almış, 2003-cü ildə “İdikut” romanına görə “İlham” mükafatı laureatı olmuş, “Əməkdə fərqlənmə” medalı və “Astana” medalı ilə təltif edilmişdir. 1988-ci ildə ali təltif olan Qazaxıstan Ali Sovetinin fəxri fərmanına layiq görülmüş, 2005-ci ildə Qazaxıstan prezidenti Nursultan Nazarbayevin sərəncamı ilə “Qazaxıstan Respublikası Əməkdar İncəsənət Xadimi” adını almışdır. 2011-ci ildə ədəbi xidmətlərinə görə Nursultan Nazarbayev tərəfindən fəxri fərmanla təqdir edilmişdir. 

Uyğur yazıçısının “İdikut” romanını yaradıcılığının zirvəsi hesab etmək olar. “İdikut” oxucuda uyğur milli varlığının kamil ifadəsi, uyğur həyatının ensiklopediyası kimi dolğun bədii təəssürat yaradır. Paytaxtı Turfan şəhəri olan İdikut dövləti miladdan sonra İdikut Pan Təkin xan tərəfindən 850-ci ildə yaradılıb. “İdikut” sözünün mənası “ulu bəxt”, ulu səadət” olduğundan hökmdarların Allah tərəfindən seçildiyinə, uca bir tale ilə doğulduğuna işarə olaraq dövlət başçısının adının əvvəlinə bu söz əlavə edilirdi. Beləliklə, İdikut dövlətinin adı gözəl tale və xöşbəxtliyi ifadə edirdi. Əhmədcan Əşirinin romanında da ilk başda bu ölkəni qayğısız, xoşbəxt, öz maddi və mənəvi sərvətlərindən məmnun, hökmdar sarıdan bəxti gətirən görürük. Lakin bu xoşbəxt dövlət, bərəkətli torpaqları, yüksək milli mədəniyyəti, sənətkarlığı, elmi, təhsili ilə qonşu dövlətlərin diqqətini öz üzərinə çəkən İdikutu tarixin ən çətin sınaqları gözləyir. Tarixdən də bəlli olduğu kimi, İdikut uyğur dövləti yalnız 850-1125-ci illərdə müstəqil dövlət kimi yaşaya bilib. Tarixin sonrakı dönəmlərində onun nemətlərinə həris ölkələrin tamahkarlığı İdikutun azadlığını əlindən alır. 1125-1209-cu illərdə Qara Kıtanlardan, 1209-1335-ci illərdə Çingiz xanın imperatorluğundan yarımasılı vəziyyətdə yaşayır. 

Uyğur İdikut dövlətinin konkret tarixi dövrü haqqında təsəvvür formalaşdıran bu tarixi romanın aparıcı qəhrəmanı Çingiz xanın görkəmli sərkərdəsi olmuş uyğur xanı Bavurcuk Art Təkindir. Əhmədcan Əşiri bu obraz vasitəsilə əsərin əsas ideyasını açır, dövlət idarəçiliyində milli azadlıq mənafeyinin bütün maraqlardan öndə gəldiyini, milli müstəqilliyi qorumaq naminə bir dövlət başçısının nə kimi qurbanlar vermək iqtidarında olduğunu nəzərə çatdırır. Yazıçı Bavurcuk Art Təkinin ağıllı siyasəti, Çingiz xanın vassallığını könüllü qəbul etməsi sayəsində öz vətənini monqol atlarının dırnaqları altında məhv olmaqdan qoruduğunu, uyğur İdikut dövlətini süquta uğramaqdan, ölkəni xaraba qalmaqdan xilas etdiyini göstərir. Bütövlükdə əsərin bədii pafosu nəyin bahasına olursa-olsun, dövləti, milləti düşməndən qorumaq, onu tarixin yaddaşından silinməyə qoymamaq həqiqətinin izahına yönəlir. 

Bavurcuk Art Təkin həmişə həqiqətin tərəfində dayanan, çəkinmədən, yorulmadan ədaləti bərpa etmək naminə mübarizə aparan bir qəhrəmandır. Əsərin əvvəlində atası İyən Tömürlə mükaliməsində də, Çingiz xanla dialoqlarında da onun əsas həyat prinsipinin ədalət olduğunu müşahidə edirik. O, xalqının varlığı, mövcudluğu naminə Çingiz xana təslim olsa da, onun qərarlarını qəbul etsə də, söhbətlərində və davranışlarında qəlbinin dəırinliklərindəki səsə, azadlığını heç kimə güzəştə getməmək andına sadiqdir. 

Bavurcuk Art Təkin xalqa güvənən və onun etibarını qazanan bir hökmdardır. O, hər bir qərarını xalqına güvənərək verir, millətin taleyüklü məsələlərinin həllində nə qədər mürəkkəb situasiyalara düşsə də, İdikutluların onu anlayacağını, ona haqq verəcəyini bilir. Çünki İdikut xanı ilə sadə xalqı birləşdirən gözəgörünməz, sehrli bağlar var. 

Romanın “Əsrarəngiz ordu” bölümündə atası İyən Tömürün əmri ilə edam kürsüsünə qaldırılan Bavurcuk Art Təkini bu haqsız cəzadan, dar ağacından xilas edən özünün yaratdığı ordu olur. Lakin onu böyük sevgiylə öz İdikutu seçən və axıradək ona sadiq qalan xalqdır. Ölkəni idarə etməkdə çətinlik çəkən, rəiyyətin min bir əziyyətlə qazandığı ruzusunu yarımasılı vəziyyətdə olduğu Kıtanlara vergi verməklə çoxdan xalqın gözündən düşən, Kıtanlara girov olaraq verdiyi oğlunun vətəninə geri qayıtdığı üçün edamına qərar verən İyən Tömür sonunda xalqın qəzəbinə gəlir. Edamdan xilas edildiyi an başındakı örtü çıxarılınca atasının öldürüldüyünü görüb özünün sağ qalmasına sevinə bilməyən Bavurcuk Art Təkinlə Atay Salinin dialoqu bu baxımdan diqqəti çəkir: “Bavurçuk Art Təkinin bütün bədəni titrədi, fəryad qoparıb uşaq kimi ağlamağa başladı:

- Mənim atam! Atamı nədən öldürdünüz?!

- Xalqın hökmü belədir,- Atay Sali dedi, onu öz doğma balası kimi bağrına basdı, qıvrım saçlarını sığallayıb təsəlli verdi. - Bundan sonra sənin atan da, anan da xalqdır.”

Baş rahib Atay Salinin “atan da, ana da xalqdır” kəlməsi həmin o müdhiş və eyni zamanda, yenidən doğulduğu gündən İdikutun həyat devizinə çevrilir. O, nəinki məzar daşına “İdikut İyən Tömür, xalqın qəzəbinə düçar olmuş” sözləri yazılan atasının səhvlərini təkrarlamır, əksinə xalqı həmişə özündən yüksəkdə görür. Yeri gələndə sahib olduğu hər şeyi xalqının yolunda, millətinin varlığı uğrunda fəda etməyə hazırdır. Məhz buna görə dünyanı çulğayan təhlükəni – Çingiz xan xaqanlığının dəhşətli müharibələrini öz ölkəsindən uzaq tutmaq üçün ağlasığmaz dərəcədə böyük qurbanlar verir. 

Bavurcuk Art Təkinin xalqının əmin amanlığı üçün Çingiz xanla bağladığı sazişin gətirəcəyi fəlakətlərdən ilk dəfə onu xəbərdar edən Çingiz xanın qızı Altun Bikə idi. Sazişin şərtlərinə görə evlənəcəyi bu zərif və qeyri-adi intuisiyaya malik xaqan qızının müdhiş “proqnozu” gerçəkləşməsin deyə İdikut daim ayıq-sayıq olur. Lakin onun bu ayıq-sayıqlığı, tədbirli, ehtiyatlı siyasəti öz evinin içində sevimli həyat yoldaşı Aygümüş Məlikənin namusunu monqol noyanı Anquratın təcavüzündən qorumağa yetmir. Xalqını monqolların təcavüzündən uzaq tutmağı bacaran hökmdar xəbəri belə olmadan ailəsini qurban verir. Monqol xaqanı onun ən yaxşı sərkərdələrini cəsarətli çıxışlarına görə, haqqın tərəfində dayandıqları üçün amansızcasına qətlə yetirir. Tarixin tək-tək yetirə biləcəyi hünərli igidlərinin, ordu başçılarının məhvi Bavurcuk Art Təkinin ürəyində sağalmaz yara açır, günlərlə, həftələrlə gözünə yuxu getmir. Lakin yeganə təsəllisi onu yaşadır. Bu təsəlli – Beşbalıq, Turfan kimi gözəl İdikut şəhərlərinin monqollar tərəfindən yandırılıb külünün göyə sovrulmamasıdır, cənnətə bənzəyən İdikut bağlarında barını yığıb yığışdıra bilmədikləri meyvə ağaclarının məhv edilməməsidir, günahsız körpə uşaqların vəhşiliklə öldürülməməsidir, məsum gənc qızların, iffətli qadınların namusunun əldən getməməsidir, igidlərin alçalmaması, qocaların təhqir olunmamasıdır... Böyütdüyü oğullar monqol ordusunun tərkibində döyüşüb həlak olsalar da, analar Çingiz xanın güdaza verdiyi igid balalar üçün göz yaşı töksə də, İdikut dövlətinin yaşamasıdır. Ən əsası, monqolların təcavüzündən sonra bir çox millətlərin yaşadığı faciənin baş verməməsi, uyğur millətinin genetik fondunun dəyişməməsidir. 

Öz millətini, idarə etdiyi dövləti Çingiz xanın qorxunc yürüşlərindən, sadist siyasətindən qoruya bilən İdikut hökmdarı Bavurcuk Art Təkin əzəmətli dövlət başçısı, cəngavər sərkərdə, müdrik siyasətçi kimi Türkün qüdrətini əks etdirir. “İdikut” romanı ulu türkün – adını daş kitabələrə, tarixi səlnamələrə, dastanlara yazmış, əsrlərin hafizəsinə köçürmüş ulu bir millətin, uca bir qövmün tarix meydanındakı heykəli kimi qürur hissi doğurur. 

Oxucuya bu əzəmətli heykəlin, milli-mənəvi abidənin önündə ehtiramla baş əymək, uyğur İdikut dövlətinin timsalında Türkün qəhrəman keçmişini bir daha xatırlayıb Türk birliyi ideyasına inamla sarılmaq qalır. 

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(16.09.2024)

Sentyabrın 14-də X Sankt-Peterburq Beynəlxalq Birləşmiş Mədəniyyət Forumu çərçivəsində MDB iştirakçısı olan Dövlətlərin Mədəni Əməkdaşlıq Şurasının növbəti iclası keçirilib.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Mədəniyyət Nazirliyinə istinadən xəbər verir ki, iclasda Rusiya, Özbəkistan, Belarus və digər ölkələrin mədəniyyət nazirləri, müvafiq qurumların nümayəndələri iştirak ediblər.

 

Tədbirdə çıxış edən Azərbaycan Respublikası mədəniyyət nazirinin müşaviri Oleq Əmirbəyov bildirib ki, hazırda MDB üzvü ölkələrdə mədəni inteqrasiya yeni mərhələyə qədəm qoyub.

 

O, Laçın şəhərinin 2025-ci il üçün "MDB-nin mədəniyyət paytaxtı" elan edilməsi qərarını yüksək qiymətləndirərək deyib: “2025-ci ildə Azərbaycanda keçiriləcək III MDB Oyunları unikal imkanlar açacaq əhəmiyyətli hadisədir. İdman yarışları ilə yanaşı, biz idman və incəsənətin bir-birinə necə ahəngdar şəkildə qarışdığını, millətlərarası dialoqun yeni aspektlərini yarada biləcəyini nümayiş etdirəcək geniş mədəni proqram hazırlayırıq”.

 

Nazirin müşaviri MDB-yə üzv ölkələrdə keçirilən qarşılıqlı mədəniyyət günlərinin də mədəni inteqrasiyaya əhəmiyyətli töhfələr verdiyini diqqətə çatdırıb. O, eyni zamanda, Bakıda keçirilən, qonşu ölkələrdən də bu sektorun nümayəndələrini bir araya gətirən yaradıcı sənayelər festivalı – “Yaradıcılıq Həftəsi” haqqında məlumat verib. Qeyd olunub ki, bu tədbir mədəniyyət və yaradıcı sənayelər (MYS) sahəsində fikir və təcrübə mübadiləsi platformasına çevrilib.

 

Qeyd olunub ki, mədəni əməkdaşlığın üfüqlərini genişləndirməyə xidmət edən beynəlxalq incəsənət layihələrinin davamlı keçirilməsi vacib əhəmiyyət daşıyır.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(16.09.2024)

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ədəbiyyat qəzeti” ilə birgə ƏDƏBİYYATIMIZI SEVDİRƏK layihəsində bu gün sizlərə Orxan Fikrətoğlunun şeirləri təqdim edilir. 

 

 

Qara rəngli dar köynəyim vardı, yadında?

Sizin evin qarşısında durardım.

Tünd qıvırcıq, gur saçlarım vardı, yadında?

Bığımı da Koroğlutək burardım.

 

Bizi bahar tanış etdi, yadında?

Söylədi ki, tez isinən uşaqdı.

Sən əlini mənə tərəf uzatdın,

Mən də necə kəkələdim, yadında?

 

Sonra sənə üzük aldım, yadında?

Barmağına taxmaq üçün gətirdim.

Sən də məni bir payıza ötürüb,

Çıxıb getdin, dayanmadın, yadında?

 

Səndən sonra neçə ömür yaşadım,

Səndən sonra dağı dağa daşıdım,

Bir də gördüm, bu dünyayla yaşıdam,

Sən də yoxsan, olmamısan, yadında?

 

Yadımdadı, sönmüş eşqin ocağı,

Unutmuram o şöləsiz çırağı,

Nə qalıb ki, on, on beş il uzağı,

Məni necə puç elədin, yadında?

 

Yadımdadı, o qəmzəli baxışın,

Yadımdadı, o şahanə duruşun,

Yadımdadı, külək ilə gəlişin,

Təkcə üzün qalmayıbdı yadımda,

Yadında?

 

*

Dünya ceyran gözüydü,

Ənbər kimi qoxurdu.

Həyat məni sevirdi,

Dilim nəğmə oxurdu.

 

Arzularım quş kimi

Göy üzündə süzürdü.

Ömür şirin duş kimi,

Gözümdən süzülürdü.

 

Qardaşlarım sağ idi,

Atam arxa, dağ idi.

Dünya ağ varağ idi,

Hərflər düzülürdü.

 

*

Bu gün atamın anım günüdür. Yeddi ildir ki, onunla ürəyimdə danışıram. Atam ürəyimdədir. Qardaşlarım da ordadır. Mən də ora gömüləcəm, ürəyimə. Ürəyim bizim evimizdir.

 

Səndən sonra havalar soyuq keçir,

Səndən sonra soldu bağçadakı nar.

Səndən sonra anam dovğa bişirmir,

Deyir, atan göylərdədir, umsunar.

 

Səndən sonra dünya heç dəyişmədi,

Pis adamlar yenə surun sürmədə.

Səndən sonra qardaşımı itirdim,

Tək qalmışam bir adamlıq xeymədə.

 

Səndən sonra yazı yaza bilmirəm,

Sözlər qulaq asmır, baxmır sözümə.

Sən ordasan, sözün bitdiyi yerdə,

Ordan bir söz göndər, qatım sözümə.

 

Səndən sonra mən də çıxıb getmişəm,

Qalan mən deyiləm, bir başqasıdı.

O gün tində, qəfil çıxdım qarşıma

Tanımadım gördüm bir başqasıdı.

 

*

Qəlbimlə zikr etdim səni,

Darlıqda şükr etdim səni.

Göylərdə fikr etdim səni,

Könlümdəsənmiş...

 

Qürbətin yolları duzağ,

Gözümün yaşları sazağ.

Hey axtardım yaxın-uzaq,

Könlümdəsənmiş.

 

"Ol!" dedin, oldum ya hu.

"Qal!" dedin, qaldım ya hu,

"Bil" dedin, bildim ya hu,

Könlümdəsənmiş.

 

Tanrıma...

 

Ovcumda bir işıq var,

Vətəndən gətirmişəm.

Bu qürbətə düşəli,

Şöləsin itirmişəm.

 

Qürbətin qapıları

Babi-nəfsdən keçir.

Adamları fanidi,

Baqidə şəri seçir.

 

Mən Tanrının sirriyəm,

Tanrı mənim sirrimdi.

Keçmişəm ərşi-fərşdən,

Şəffaf mənim ismimdi.

 

Yaddan çıxmır vətənim,

Ləbbadəmdi bu tənim.

Gəldim, sənə əyilim,

Gəldim, sənə çevrilim.

 

Əksin aynada şəffaf,

Ha baxıram, görmürəm.

Açıqdı böyük gözüm,

Səni qəlbdən bilirəm.

 

Susmuşam bu qürbətdə,

Sözüm sözündə susub.

Görmürəm bu qürbəti,

Gözüm gözündə susub.

 

Fanidi qürbət eli,

Bəndə nöqsansız olmur.

Baqidi könlün dili,

Bilənlər sənsiz olmur.

 

Bir an sənsiz olmadım,

Unutmadım vətəni.

Ruhu üfürdün mənə,

Cəza verdin bu təni.

 

Səni zikr etdim, ancaq

Səni tanıdım, səni.

Vətəndə itirmişdim,

Qürbətdə buldum səni.

 

*

Atlantik okeanın sularında üzdüm,

Əlimi səndən üzmədim...

Alp dağlarına qalxdım,

Ayağa qalxa bilmədim,

Üfüqdən doğan günü gördüm,

Gün görmədim...

Hamını gördüm,

Səni görmədim...

Sən məni gördün?

Mən özümü görmədim...

 

*

Qızınasan deyə, günlərimi bir-bir

            yandırıram xərabət tonqallarında,

Dünyanın sarı simi qırılsa da, kədəri həmindi

indi...

Ölümü görmək istəsən, üzümə bax.

Amma qorxma...

Gözlərim həmindi

İndi!

Çağırsan, gələrəm indi.

Amma qorxma,

qorxma, belə ağır tərpənməyimdən...

Sevgim həmindi.

İndi

Azadlıq istəyən kişilərin çoxu

            azadlıqdadı indi.

İt döyürlər Keşlə bazarının arxasındakı

            torpaq yollarda...

Tanrı mənə güvənmir daha,

İmtahan etmir.

Daha qarşıma yaxşı adamlar çıxmır,

Başıma pis işlər gəlir...

İndi

Sevdiyim qadınların nazı demodedir,

Köhnədi baxışları.

Dostların yarısı kirə çıxdı,

yarısı pula.

İndi

Ancaq küləklər əskisi kimi gözəl əsirlər,

Havalandırırlar məni.

Ancaq küləkli günlərdə gözlərim ayılır

Görürəm səni

İndi

Sən hardasan indi?

İndi

Mən hardayam, indi?

İndi.

 

*

Su axar yalın-yalın,

Əridir dağın qarın.

Dənə dən, narın-narın

Suda ömrüm görünür...

 

Bir damcıda uşağam,

Ərgənəm bir damcıda.

Bir axarda dədəyəm,

Babayam bir axarda.

 

Ömrüm su kimi axır,

Əl eyləyir uzaqdan.

Ağ bacalı gəmiyəm,

Tüstü çıxır bacamdan.

 

Saf qar idim, əridim.

Axarla axdım arxdan.

Mən Mələk doğulmuşdum,

Çıxa bilmədim vaxtdan.

 

*

"Ol!" dedin, oldum,

"Qul" dedin, oldum.

"Gəl" dedin, oldum,

Oldummu, ya Hu?

 

Nəfsi-kübra

Ləfsi-zəhra

Ara-ara, sıra-sıra

Qaldımmı, ya Hu?

 

Xəlvətdən aşkara,

İşrakdan pünhana

Çatdım pəncərəsiz hana

Gördünmü, ya Hu?

 

Dərd verdi ruzi kimi,

Güldüm lal quzu kimi.

Faniydim, Baqi oldum,

Hu çəkdim, razı kimi.

 

*

Dərdini deməyə qardaşın yoxsa,

Sirrini deməyə sirdaşın yoxsa,

Sənə yol olacaq yoldaşın yoxsa,

Demək, ya Tanrısan, ya da ki tənha.

 

Əgər Tanrısansa, sənə nə deyim?

Əgər tənhasansa, zamanı əyir.

Əgər Tanrısansa, dünyan mübarək,

Əgər tənhasansa, ölümün xeyir!

 

Tanrı da tənhadı, sən də tənhasan,

Səni özü kimi yaratdı mövlan.

Darıxma, bu ömür göz qırpımıdı,

Tanrı darıxmır ki, tənhalığından.

 

*

Əcəl başımın üstə

Durub əmr gözləyir.

Anam başımın üstə

Sabaha nəzir deyir.

 

Aldadıram əcəli,

Aldadıram anamı.

Allaha can borcum var,

Başa salın anamı.

 

Ömür anadan başlar,

Ana Allah amanı.

Ölüm anadan başlar,

ölüm Allah amanı.

 

Nə yaşadım, nə yapdım?

Nə itirdim? Nə tapdım?

Bu fanidə ha çapdım,

Bulammadım amanı.

 

*

Səninlə oynamıram,

Zər tutursan, İlahi.

Şeş-beş atıb uduzuram,

Yeklə udursan, İlahi.

 

Aldın verdiklərini,

Verdin bildiklərini.

Gördüm gördüklərimi,

Mən gedirəm, İlahi.

 

Mərdin namərdə quldur,

Yaxşın pisin əsiri.

Şeytan tutub əlimdən,

Oynamıram, İlahi.

 

Oyun sənin oyunundu,

Hökmü-zər sənsən, İlahi!

Hamı fanidi dünyada,

Baqi tək sənsən, İlahi.

 

Mən səni sevmək istədim,

Sənə bənzəmək istədim,

Səndən şeş-qoşa istədim,

Du bir verdin, İlahi.

 

*

Ölüm yuxu kimidir,

Kipriyindən sallanır.

Ömür güzgü kimidir,

Adam baxır, hallanır.

 

Hər anı bir zaman bil,

Hər günü bir güman bil,

Bu dünyanı yalan bil,

Adam baxır, aldanır.

 

Yox olacaq hər nə var,

Əldə əsa, saçda qar.

Bu beşikdi, ya məzar?

Adam baxır, yollanır!

 

*

Qar yağır gorgah üstünə,

Gah altına, gah üstünə,

Qar yağır, bir ah üstünə,

Üşüyürsənmi, ata?

 

Bu dünya sənə dar idi,

Hər sözün bir nübar idi,

Söyüşün də kübar idi,

Eşidirsənmi, ata?

 

Qardaşlarım yanındamı?

Burdakılar yadındamı?

Yerin altı gümandımı?

Məni görürsənmi, ata?

 

*

Sənin gözlərin göydü,

Göy üzü kimi.

Göy üzü göydü,

Sənin gözlərin kimi.

 

Mənim gözlərim qaradır,

Gecə kimi.

Gecə qaradır,

Mənim gözlərim kimi.

 

Mən göy üzü maviyə baxdım bir ömür,

Sən gecənin qaranlığına.

Mən səni gördüm bir ömür,

Sən məni qaranlıqdı deyə, görmədin, amma

Görmədin, amma.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(16.09.2024)