Nemət Tahir, “Ədəbiyyat və incəsənət” prtalının Qarabağ təmsilçisi

Bu yaxınlarda məşhur "Bəxt üzüyü" filminə təsadüfən çəkilmiş bir şəxs haqqında yazı gördüm. Belə ki şəkildə olan Şüvəlan sakini çəkiliş heyətinə təmənnasız kömək edib, könüllü olaraq gah hansısa işi görür, gah da aktrisalara gül gətirərmiş. Bunu görən rejissor Ramiz Əzizbəyli "səni də filmə çəkəcəyəm" deyib, onu da filmə çəkir.

Çox izləyici bu şəxsin kim olması, sonrakı aqibəti barədə soruşurdu. Bununla bağlı kiçik araşdırma aparılıb. Məlum olub ki, film heyətinə təmənnasız kömək edən bu şəxs Şüvəlan sakini olub, adı isə Güloğlandır. O, fiziki qüsurlu şəxs imiş, ürəkgetmədən əziyyət çəkirmiş, eyni zamanda əqli qüsuru da olub.

Öyrəndim ki, o, gənc olsa da anası Həcər xanım övladını evləndirməkdən imtina edirmiş. Qohum-qonşular qadına “oğlunu niyə evləndirmirsən?” deyə soruşduqda Güloğlanın anası “Heç kimin qızını bədbəxt edə bilmərəm” cavabını verirmiş. Həcər xanım ürəgetmədən əziyyət çəkən oğlunun vaxtsız vəfat edəcəyini bilirmiş. Güloğlan gənc yaşında vəfat edib, anası da dünyadan köçüb.

Qəlbi təmiz olan bu oğlanı filmə çəkməklə rejissor Ramiz Əzizəyli, bir növ, əbədiləşdiribdir. Filmdə Güloğlan qatıqsatan obrazında yer alıb. "Qatıq var, qatıq alan", - deyə müştəri çağırmalıymış, bu sözləri də onun əvəzinə Ramiz müəllim öz səsi ilə səsləndirib.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.08.2025)