Azərbaycan Ədəbiyyat Fondunun “Yazıçı” nəşriyyatında Xalq yazıçısı Anarın “2=3+4, yaxud iki ailədə üç Xalq yazıçısı, dörd Xalq şairi” adlı kitabı işıq üzü görüb. Nəfis tərtibatlı, illüstrasiyalı kitab Azərbaycan ədəbiyyatı irsinə böyük töhfələr vermiş iki nəsildən, onlar barədə həqiqətlərdən və onların ədəbi nümunələrindən ibarətdir.
608 səhifəlik bu unikal kitabı tərtib edən Xalq yazıçısı Anar uzun illər ərzində təkcə öz yazdıqlarını yox, qəhrəmanlarının – Səməd Vurğun, Rəsul Rza, Nigar Rəfibəyli, Vaqif Səmədoğlu, Ənvər Məmmədxanlı və Yusif Səmədoğlunun yazdıqlarını eyni ideya-estetik yaradıcılıq məcrasına qoşaraq, onları eyni axında birləşdirərək ən yeni ədəbiyyatın ən milli paradiqması olaraq təqdim edibdir.
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı kitabdan hissələri oxucularına təqdim edir. Anar qəhrəmanlarının ən populyar əsərlərini bir daha yaddaşlarda təzələyir:
Birinci nəvəm oğlandı,
Bir dünya sevinc gətirdi
anadan olanda.
Ürəyimdə əvvəllər duymadığım
bir məhəbbət oyandı.
Ağlayanda,
ürəyimin başı sanki sökülürdü.
Gülüşündən hər tərəfə
qucaq-qucaq
işıq, sevinc tökülürdü.
Düşünürdüm:
Bir nəvəm də olsa,
Onu sevmək üçün
Qəlbimdəki məhəbbəti
Necə yarı böləcəyəm?
Ağlayanda kədərlənib
Qımışanda sevinəcək,
Güləcəyəm...
Sonra bir qız nəvəm oldu,
Gözləri göy, üzü göyçək,
Yanaqları dağ laləsi,
Dodaqları incə çiçək...
Qələm qaşı çatılanda,
Ala gözü süzüləndə,
Hərdən incik baxıb mənə
Dodaqları büzüləndə
Qəmlənirdim dərin-dərin.
Günlərimə çiçək-çiçək
Səpilirdi gülüşləri...
Elə bil ki, ürəyimdə
Nəğmə səsi eşidirdim
O yatanda mışıl-mışıl
yatağında.
Bir cüt nəvəm böyüyürdü.
Məhəbbətim bölünmədi,
az olmadı.
Oğlan nəvəm, qız nəvəmə
məhəbbətim yetər oldu,
artdı, artdı, azalmadı.
Üçüncü qız nəvəm oldu,
Qızıl saçlı, qonur gözlü,
Şirin dilli, şirin sözlü...
Ağlayanda yanğın saldı
Ürəyimin başına o.
Hərdən məni qərq elədi
Gözlərinin yaşına o.
Duzlu, şirin, göyçək bala
Hərdən şıltaq-şıltaq oynar,
Hərdən dalar xoş xəyala...
Məhəbbətim bölünmədi,
azalmadı.
Hər üçünə yetər oldu,
az olmadı.
Bir qız nəvəm yenə oldu,
Qaşı qara, gözü qara,
Elə bil ki, nur ələndi,
nur çiləndi buludlara...
Gülüşündən könül güldü,
Ağlayanda qəm töküldü.
Gah məzəli, gah dincdi o,
Həm fərəh, həm sevincdi o.
Şevdim onu
əvvəlki üç nəvəm kimi.
Məhəbbətim azalmadı,
Dördünə də yetər oldu,
az olmadı,
Bu körpəyə məhəbbətim
Onlardan da betər oldu.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(07.07.2025)
