Aynur İsmayılova, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Bəzi arzular dua kimidir. Dua etmədən də qəbul olunur. Sən sadəcə arzuna baxaraq içindən keçirirsən. O an mümkünsüz kimi görünən arzun, bir gün – heç gözləmədiyin anda – gerçək olur. Çünki sən çox istəmişdin.Və arzun bir dua kimi qəbul olunmuşdu. O gün gələndə sanki zaman dayanır. Əvvəlcə inanmırsan.Sonra düşünürsən ki, “Mən bunu nə vaxtsa istəmişdim.”

Arzunun gerçəyə çevrildiyi an anlayırsan ki, heç bir şey təsadüf deyil. Bu, sənin qismətindir. Gec də olsa, sənə qismət olan səni tapır. Sadəcə səbir etmək və içindəki inamı qorumaq lazım imiş.

Sənin də arzuların, xəyalların, duaların var — bilirəm. Çata bildiyin, gözlədiyin, bəlkə də yolunu sənə tərəf tutmuş arzular… Sən sadəcə inan. Bəlkə də bu sətirlər sənin üçündür. Sənə bir işarədir — gözləmək üçün. Vaz keçmə, gözlə. Çünki hər şey zamanla olur.

İçində məhv etdiyin arzular sənə sadəcə əzab gətirir. Buna icazə vermə. İstə və bax. Və bir gün nəyin sənin üçün doğru olub-olmadığını anlayacaqsan.

Çünki hər şey — istəməklə, addım atmaqla və zamanla olur. İndi sıra səndədir — istə, inan və addım at. 

Bir gün zaman da səni tapacaq.

Gecikmiş kimi görünən hər şey, əslində, tam vaxtında gələcək.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(24.06.2025)

Aynur İsmayılova