Rəqsanə Babayeva, “Ədəbiyyat və incəsənət” üçün

Ankaranın noyabr axşamı bir səssizliklə başladı.

Sonra səhnəyə bir maestro çıxdı — İslam Manafov.

Onun açılış nitqi ilə “Zəfər Dastanı” adlı konsert gecəsi başladı. Şəhidlərimiz sükütla anıldı. Nitq başladı. Bu nitqdə sükut, minnətdarlıq və mədəniyyətin birləşdirici gücü vardı. Hər kəlməsi salona yayıldı — sanki tarix özü danışırdı.

Birliyin musiqi səsi

8 noyabr 2025-ci il tarixində CSO Ada Ankara Tarixi Salonunda keçirilən bu konsert, yalnız bir sənət hadisəsi deyil, türk dünyasının mədəni birliyinin səhnə təcəssümü idi. “7 Gözəl” ansamblı — Türkiyə, Azərbaycan, Qazaxıstan, Qırğızıstan, Özbəkistan, Türkmənistan və Macarıstandan gəlmiş yeddi qadın musiqiçidən ibarət kollektivi ilə səhnəyə çıxmışdı.

Ansamblın musiqi rəhbəri, Azərbaycanın Əməkdar Artisti Turan Manafzadə idi. Onun idarəçiliyi ilə səslənən hər bir melodiya həm emosional dərinlik, həm də texniki mükəmməlliklə səhnədə canlanırdı.

Cəngi ilə başlayan Zəfər

Gecənin açılışı “Cəngi” ilə oldu — Azərbaycan musiqi ruhunun döyüş çağırışı kimi. Zalda ilk notdan etibarən gərgin bir enerji hiss olundu. Bu musiqi sanki yalnız səslənmirdi — o, salondakı hər kəsin ürəyində əks-səda tapırdı.

Ardınca səslənən parçalar türk dünyasının ruhunu bir səhnədə birləşdirdi:

“Fikrimin İnce Gülü” – nostalji və sevgi arasında incə bir körpü;“Nazəndə Sevgilim” – klassik lirik duyğunun yeni tərtibatda səslənişi;“Sarı Gəlin” – sərhədsiz bir xalq melodiyası kimi;

“Ey Vətən” – mərdlik və qürur notları kimi yaddaşlara həkk oldu.

Bu əsərlərin arasında hər bir ölkədən gələn musiqiçi öz xalqının melodiyasını səsləndirdi. Hər bir qadının alətindən çıxan səs, bir xalqa, bir tarixə məxsus idi.

Səhnə və duyğu

Səhnənin vizual tərtibatı sadə, lakin simvolik idi:

arka planda yüngül duman işıqları,  qadınların musiqi ilə birləşən siluetləri görünürdü. Bu məkan sanki bir səhnə yox, musiqi məbədinə çevrilmişdi.

Turan Manafzadənin rəhbərliyi və ifalar

Turan Manafzadənin musiqi rəhbərliyi təkcə texniki baxımdan deyil, həm də ideoloji baxımdan dərin idi. O, musiqini tarixlə, duyğunu isə vətənlə bağlamağı bacarırdı.

Piano arxasında onun ifası, “Zəfər Destanı”nın sakit, lakin təsirli hissələrində səhnəyə sükut gətirir, sonra ritmlə birlikdə yüksəlirdi.

İslam Manafovun çıxışı – səhnəyə mənəvi giriş

Konsertin açılışını edən İslam Manafov, musiqi proqramının mənəvi tonunu müəyyənləşdirdi. O, çıxışında mədəniyyətin diplomatiyadan daha güclü bir körpü olduğunu vurğuladı. Bu cümlə, konsert boyunca səslənən hər bir melodiyada yaşadı.

Musiqinin dili – qadın səsi ilə

“7 Gözəl”in konsepti yalnız Nizami Gəncəvinin eyniadlı əsərinə ədəbi bir istinad deyildi; bu, həm də qadınların səhnədə öz dillərini musiqi vasitəsilə danışması idi.

Bu layihə qadının səsini təkcə vokal kimi deyil, xalq yaddaşının musiqili daşıyıcısı kimi təqdim etdi.

Zəfərin notları

Finalda yenidən bütün musiqiçilər səhnədə birləşdi. Ritmlər bir-birinə qarışdı, alətlər danışdı, sanki türk dünyası bir orkestra çevrildi. Alqışlar uzun sürsə də, kimsə zalı tərk etmirdi — çünki bu konsertdə səslənən “Zəfər” sadəcə bir müharibənin yox, bir mədəniyyətin qələbəsi idi

Ankarada səslənən “Zəfər Destanı” musiqi proqramı, tarixlə bu günü birləşdirən səhnə əsərinə çevrildi.

İslam Manafovun açılışı, Turan Manafzadənin rəhbərliyi və “7 Gözəl” ansamblının qadın enerjisi bu gecəni unudulmaz etdi.

Bu, musiqi ilə deyilən bir dua idi — səssiz, lakin güclü.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(14.11.2025)