Nemət Tahir,

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Qarabağ təmsilçisi

Pul yox idi. Tanışlıq yox idi. Ehtiyat plan yox idi.

300 milyon disk satıldı.

Cəmi 35 dollarla taksiyə minib, tarixin ən çox albom satan qadın sənətçisi oldu.

Madonna Louise Ciccone 19 yaşında idi.

Taksi puluna güclə çatan məbləğlə Nyu-Yorka endi.

Əlaqə yox. Tanış yox. Təhlükəsizlik şəbəkəsi yox.

Evdə olan hər kəs onun dəli olduğunu dedi.

“Sən sadəcə Miçiqandan bir qızsan.”

“Yetərincə yaxşı oxuya bilmirsən.”

“Altı aya geri qayıdacaqsan.”

Geri qayıtmadı.

Madonnanın bildiyi, amma hamının gözdən qaçırdığı bir həqiqət var idi:

İstedad yayğındır. Amansız şəkildə özünü yenidən yaratmaq isə nadirdir.

Ona görə də işlədi.

Ofisiantlıq etdi. Rəsm dərsləri üçün model oldu.

Xəyalının arxasınca qaçarkən hesabları ödəmək üçün nə lazım idisə, etdi.

Qruplar üçün seçimlərə qatıldı. Rədd edildi.

Yenə qatıldı. Yenə rədd edildi.

Plak şirkətləri onu geri çevirdi.

“Yetərincə kommersiya deyil,” dedilər.

“Səsi çox incədir,” dedilər.

“Qadın sənətçilər risklidir,” dedilər.

Amma o yenə gəlməyə davam etdi.

Nəhayət, bir klubda DJ onun demosunu çaldı.

İnsanlar rəqs etdi.

Şirkətlər fərqinə vardı.

1982-ci ildə ilk sinqlını çıxardı.

1984-cü ildə planetin ən böyük ulduzlarından birinə çevrildi.

Amma bir çox sənətçi üçün hekayə burada bitərdi.

Madonna dayanmadı.

Özünü dəfələrlə yenidən kəşf etdi.

Yeni səs. Yeni imic. Yeni qalmaqallar.

Bir neçə ildən bir tamamilə başqa bir Madonna.

Tənqidçilər onu yüzlərlə dəfə “bitmiş” elan etdilər.

“O artıq bitib.”

“O çox yaşlanıb.”

“Artıq heç kim onu vecinə almır.”

Hər dəfə onların yanıldığını sübut etdi.

40 il sonra dünya üzrə 300 milyondan çox albom satdı.

Tarixin ən uğurlu turnelərinə sahib qadın sənətçisi oldu.

60 yaşlarında hələ də stadionları doldurur.

Bütün bunlar ona görə baş verdi ki,

19 yaşında, cibində cəmi 35 dollar olan bir qız

rədd edilmənin onu tanımlamasına icazə vermədi.

Heç nəyini — hər şeyə çevirmək üçün yanacağa döndərdi.

Şəraitin sənin tavanını müəyyən etmədiyini sübut etdi.

Təslim olmaqdan imtina etdi.

Sən hansı rəddi bir “ikinci şans” yox, “son qərar” kimi qəbul edirsən?

Biri sənə “yetərincə yaxşı deyilsən” dedi deyə hansı xəyaldan vaz keçdin?

Madonna Nyu-Yorka insanların çoxunun nahara xərclədiyindən daha az pulla gəldi.

Çoxlarının cəhd etdiyindən daha çox dəfə “yox” eşitdi.

Hamı “mümkünsüzdür” deyəndə özünü yenidən yaratdı.

Çünki insanların çoxunun anlamadığı bir şeyi başa düşürdü:

Sənə “yox” deyən insanlar sənin hekayəni yaza bilməz.

Hekayəni sən yazırsan.

İcazə gözləməyi burax.

Təsdiqə ehtiyac duymağı burax.

O taksi səfərinin öz versiyasını tap.

Sahib olduğun hər şeyi öz üzərinə bahis et.

Və heç kimin səni haradan başladığına görə

harada bitirəcəyinə inandırmasına icazə vermə.

Bəzən ən böyük karyeralar

ən kiçik başlanğıclardan doğur.

Çünki bəzən, heç kim sənə inanmayanda,

bəlkə də sənə lazım olan yalnız bir inanan — özünsən.

Mənbə: Washington Post (tarixi yazı)

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.12.2025)