Aynur İsmayılova, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Bəzən günlər bir birinə bənzəyir. Dəyişən sadəcə saatın əqrəbləri olur.

Sən də bu günlərin içində özünü itirmiş kimisən. Nə bir söz deməyə, nə hərəkət etməyə, nə də içindəki sükutu pozmağa gücün var.

Sənin üçün önəmli olan mükəmməl olmaq deyil, fərqli olmaqdır. Eynilik səni bir boşluğa yuvarlayır. Axıb gedən zamanda baş verən dəyişikliklər sənə sadəcə təsir edir, dəyişdirmir. Çünki onlar eynidir. Hər zaman var. Sən isə fərqli mühitdə, fərqli hiss etdiyində dəyişirsən.

 Dəyişməyi bacaran insan seçməyi, dəyişdirməyi, dəyişmək istəyənlərə toxunmağı bacarır. Eynilik insanı zamanla aşağıya doğru çəkir. Bəzən fərqində olaraq, bəzən də fərqində olmadan açılan boşluq səni daha dərinlərə vurur. Çıxmaq üçün nə bir ip, nə də tutunacaq bir yer qalır.

Yaşam boyu edəcəyin bir tək şey qalır - boşluğa təslim olmaq. Və bu boşluq səni udarkən içində qəribə bir yüngüllük doğulur. Bəzən isə boşluq insanı özünə qaytaran aynadır.

İndi seçim sənindir. Düşün, kimsən və kim olmaq istəyirsən. Çünki boşluq hər kəsi udur, amma yalnız seçim edənlər oradan qalxmağı bacarır.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.09.2025)