Aynur İsmayılova, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Hər şey gözlədiyin kimi olmadı, eləmi?

“Bu gün, sabah olacaq” — deyə səbrsizliklə gözlədiyin arzular gerçəkləşmədi hə ?

“Artıq bacardım, öz yolumu tapdım” dediyin anda bütün yolların bağlı olduğunu görmək sənə əzab verdi, düzdür?

Hisslərini anlayıram. Nə düşündüyünü də təxmin etmək çətin deyil.

Amma çətin olan nədir, bilirsənmi?

Bu hissin təkcə sənə aid olmadığını bilməmək.

Yola çıxan hər yolçu bu duyğulardan keçir. Bu çətinlikləri yaşayır.

Əgər bunu anlamasan, özünü və ətrafını günahlandırmağa başlayacaqsan. Əzab çəkəcəksən.

Yaşamaq sənin üçün məna kəsb etməyəcək.

Ən təhlükəlisi isə — bu düşüncələrin sənə heç bir fayda verməyəcək.

Çünki faydasız şeylər insanın içində daha böyük boşluq yaradır.

Və sən bu boşluqla yaşamağa məcbur qalacaqsan.

Amma bir anlıq dayan…

Yaşadıqların boşuna deyil.

Bəzən yolların bağlanması — daha yaxşı, daha doğru qapıların açılması üçündür.

Arzularının gecikməsi — onların daha mükəmməl formada qarşına çıxması üçündür.

Başqaları da bu çətinlikləri yaşayıb.

Amma mübarizə aparanlar qalib gəldi.

Geri çəkilənlər isə indi sənin yaşadığın hisslərin içində itib gediblər.

Onlar da inanırdı, çalışırdı.

Sadəcə, ilk sarsıntıda dayanıb geri döndülər.

İndi isə onların çoxu “kaş ki…” deyə yaşayır.

Sən də onlardan biri olmaq istəyirsən?

Unutma: mübarizə edənlər qalib gəlməyə məhkumdur.

Qələbə yalnız son deyil, yolda qalma bacarığıdır.

Və sən…

Sən o gücə, o cəsarətə sahibsən.

Hər nə olursa-olsun, bir gün bacaracaqsan.

Çünki sən artıq içindəki işığın fərqindəsən.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(11.07.2025)