“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ədəbiyyat qəzeti” ilə birgə Ədəbiyyatımızı sevdirək layihəsində bu gün sizlərə İnqilab İsaqın şeirlərini təqdim edirik.
Çiçəklərə qoşuldu
Gözləməkdən çiçəklər də saraldı,
Bir cığır da açılmadı bəxtimə.
Tanrının da heç yadına düşməyib,
Özgə yolun qismətiymiş bəxt demə.
Bu ömürdə yanlış bircə sətir yox,
Üsyanamı ünvanlayıb bu adı?
Günlərimin nə çox imiş günüsü,
Ögeylik də baş qatmaqda ustadı.
Yır-yığışın vaxt-vədəsi bilinmir,
Öz yükünü özü çəkər, eləmi?
Çox uzandı bu gileyin axırı,
Qapanmışam taleyimə söz kimi.
Bir taleyə oyun qurmaq hünərmi?
Cavab üçün bəzənməyib qış, bahar.
Ta üzülmə, bu ah-vaylar hədərdi,
Bu boşluqda boş olmayan nəsə var.
Bəsdi, yetər çək-çevirlər fəryadı,
Qızıl gülün ətrinə də çatar gün.
Kəpənəklər çiçəklərə qoşuldu,
Arxasınca yel oynadı bir ömrün.
2019
Vətən kimi
Böyük şairimiz Musa Yaquba
Çıxar yolumuza gah qış, gah bahar,
Nədir aralığa düşən ögeylik?
Çox imiş dünyada haçalı yollar,
Nə yaxşı hər yola yatan deyilik.
De, hansı xəbərdi, bu qaçhaqaçda?
Göylərdə əyləyir durna köçünü.
Küsülü cığırın dolan vaxtıdı,
Tutar yetimliyi, dərər içini.
Fələk qapı açır, örtmür hələ ki,
Kimi başa çəkir, kimi ayağa.
O tala, o orman sağ olsun təki,
Hər əl yetə bilmir söz çıxan dağa.
Quzeyi üşütməz zirvənin qarı,
Yüyən çəkən qalar əldə-ətəkdə.
Halalın haqqında tufan qopsa da -
Azmaz öz yolunu arı pətəkdə.
Hələ görüşümüz qalsın sonraya,
Baharın oyaqdı qış çilləsində.
Sözün qəribliyə düşən yerini,
Tapdım Vətən kimi... tapdım səsində...
2011
İnad
Üzümə dayandı axrı bu divar,
Dəyişik saldıqca qapı yerini.
Azmı müsibətin odunu görmək,
Sürgünlü-cəzalı ömür yenimi?
İşıq axtarıram, gün ki günorta,
Zülmətlə əlbirdi şeytan ürəyi.
Ancaq gözlərimə öpüb qoyuram,
Əlim halallıqla kəsən çörəyi.
Dağıntı içində bir tale qurmaq,
Heç kəsə o qədər gəlməsin asan.
Hamı baxıb gülər dərdli adama,
Odur ucalıqda fikrini aşan.
Tanışdı bu dünya ən yad adama,
Bilir ki bu gələn yol gözləyəndi.
Ağac kölgəsində, arx qırağında,
Yuxuya getsə də fürsəti, fəndi.
Bir də dediyimi yanlışa yozma...
Necədi kədəri daş-qalaq etmək.
Nə xoşdu könüldə işıq yandırıb,
Ayı salamlayan tərəfə getmək.
2019
Nə ayrılıqdı belə...
Telejurnalist, dostum
Qaraş İsmayılın xatirəsinə
Nə qara-qorxu xəbər
Nə ayrılıqdı, Qaraş?
Mən qardaş itirmişdim
Əcəl pusqudan çıxıb
Səni də tapdı, qardaş.
Dur, yalanı güldürüb
Elan eylə efirdən.
Doğra qəhər lentini,
Bu qəfil reportaja
İnandırma bizi sən.
Qızlarının gözündə
Qapanan ekranlara,
Açılmayan səhərə
Nə təhər dözəcəksən?..
Zarafatın ürəktək
Dostları dindirərdi.
Şəhərinə gəlmişəm
Zarafat eylə indi.
Nə qara-qorxu xəbər
Nə ayrılıqdı, Qaraş.
Nolar bir məni eşit,
Nolar mənə qulaq as.
Boşla-boşla sən Allah
Ölümlə zarafatı,
Belə zarafat olmaz.
2003
Hara gedək?
Qələm dostum
Məmməd Dəmirçioğluna
Dostlar, durub hara gedək?
Bürkü gəlməsin yaxına.
Can qurtaraq qaçhaqaçdan,
Təslim olmayaq axına.
Çox ömürün astarını
Görə-görə üzüldüm mən.
Siz də görüş yeri kimi
Əl çəkməyin ümidlərdən.
Hərdən dəli, tünd şəraba
Yer axtaraq bir küncdə biz.
Onsuz da ki, qılınclanır
Bu körpə, məsum kölgəmiz.
Nə yaxşı ki azmamışıq
Sağlıqların dumanında.
Deyən, tamam yanıldılar
Sərxoş günlər gümanında.
Səfərdəyik... yol üstündə,
Fikirlidir oğul, uşaq.
Ürək tutan sancılarsa,
Heyif bizdən deyil uzaq.
...Dostlar, durub hara gedək?
Bürkü gəlməsin yaxına.
Can qurtaraq qaçhaqaçdan,
Təslim olmayaq axına.
2011
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(23.04.2024)