Onlar erməniyə əsir düşməsinlər deyə özlərini qayadan atıblar Featured

Rate this item
(0 votes)

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı şair Yusif Nəğməkarın “ÖZÜNÜ QAYADAN ATAN QADINLAR” adlı şeirini təqdim edir. 

         

(Birinci Qarabağ müharibəsində Kəlbəcərin işğalı zamanı yerli qadın sakinlərdən bir neçəsi düşmənə əsir düşməmək üçün əl-ələ tutaraq özlərini qayadan atmışdılar)

 

Çovğunlu, şaxtalı, buz havalarda

Ağı havasına kökləndi Vətən.

Qəfil sınaqlarda, sərt çabalarda

El-el, oba-oba təkləndi Vətən...

 

Murov silsiləsi  -- tək xilas yolu;

Qarlı aşırımlar açdı nələri...

Əfsusla, fəryadla, eyvahla dolu

Ağdaban, Başlıbel faciələri!..

 

Yağılar qurduğu hiylə torunda

ümidlər dörd yandan mühasirədə...

Qətiyyət nə idi bu zor sorunda --

Yaşamaq anamuzd, həyat kirədə...

 

İsmət nuru hopdu qana, iliyə;

Son addım nə günah, nə də ki, suçdu...

Divar hörülüncə təslimçiliyə,

Faşistlik, vandallıq hasarı uçdu...

 

Qorxunc qayalıqlar sıldırım, girdə,

Üstə mərd ayaqdan sirr ələnirdi...

Qızlar sığındığı qanlı dərədə

Mərdlik tariximiz zirvələnirdi!..

 

Qeyrəti bayraqtək tutan qadınlar

Uçrumlar başında baş taclarımdır.

Özünü qayadan atan qadınlar

Məğrur analarım, bacılarımdır!..

 

...Paytaxtda kreslo davası tin-tin...

Meydanda məsləki birdi qadınlar.

Əldən yapışmayan hakimiyyətin

səhvindən...əl-ələ verdi qadınlar...

 

Qalxıb könüllülər döyüşə haqla

Darda haray çəkən elimə yetdi.

İqtidar əl-ələ vermədi xalqla,

Qadınlar əl-ələ ölümə yetdi...

 

Hərc-mərclik içində yol əyiş-üyüş...

O yolda hər yoldan ötən gedirdi...

Arxada vəzifə uğrunda döyüş,

Cəbhədə arxasız Vətən gedirdi...

 

Yanar ürəklərə yol versəydilər,

Xəyanət ağzında dil açmazdılar...

Məmurlar bu xalqa əl versəydilər,

Əllər ölümlərə əl açmazdəlar...

 

Neyçün bağlanmışdı nicat  qapılar?!

Nədən xilas meylə qatlanmaq olmur?!

Dərədən, təpədən at da çapılar,

Amma dərd üstündən atlanmaq olmur...

 

Orda zaman özü dayanaydı kaş;

Özünəqəsd tənə biyabanıdır...

Onlar həlak olan o qaya, o daş

Könüllü şəhidlər xiyabanıdır!..

 

Geniş götür-qoya zaman yox darda,

Hər an amansıza öc ayətiydi.

Ölüm ağuşuna atılmaq orda

Millətin yaşarı şücayətiydi!..

 

Qorxu -- bir silah ki, geri təpilən,

Hünər -- qanda bitən dilək fidanlar...

Namus toxumuydu Yurda səpilən

özünü qayadan atan qadınlar!

 

Məsləki, məramı titan qadınlar

Acı həqiqəti rəmzə atdılar..

Özünü qayadan atan qadınlar

Şərəf tariximə imza atdılar!