Rəqsanə Babayeva, “Ədəbiyyat və incəsənət” üçün
8 Noyabr — Azərbaycan xalqının yaddaşına əbədi həkk olunmuş bir tarixdir. Bu gün təkcə hərbi qələbənin deyil, həm də milli ruhun, birliyin və 30 ilə yaxın davam edən nisgilin sonunun simvoludur. Zəfər Günü Azərbaycanın müasir tarixində yeni mərhələnin başlanğıcıdır — ədalətin, qürurun və dövlətin gücünün təntənəsidir.
Tarixin Dönüm Nöqtəsi
2020-ci ilin payızında baş verən Vətən müharibəsi yalnız torpaqların azad edilməsi uğrunda mübarizə deyildi. Bu savaş illərlə içimizdə yanıb qalan ədalət hissinin, doğma yurd həsrətinin hayqırtısı idi. Hər kəndin, hər dağın, hər qayanın azadlığı – bir xalqın azad nəfəsi demək idi.
8 Noyabrda Şuşanın azad edilməsi ilə Azərbaycan ordusu təkcə strateji üstünlüyü deyil, həm də mənəvi qələbəni qazandı. Çünki Şuşa — Azərbaycan mədəniyyətinin, muğamın, poeziyanın beşiyidir. Şuşanın azadlığı, bir növ, millətin ruhunun yenidən doğulması idi.
Mədəni İrsin Qələbəsi
Zəfər təkcə cəbhədə qazanılmadı. O, həm də xalqın yaddaşında, musiqisində, ədəbiyyatında, sənətində yaşadı. Qələbədən sonra yazılan mahnılar, çəkilən filmlər, səhnələşdirilən əsərlər bu tarixi hadisəni xalqın mədəni yaddaşına köçürdü.
Bu gün Zəfər Günü münasibətilə ölkənin müxtəlif bölgələrində keçirilən tədbirlər, sərgilər, teatr tamaşaları və sənət layihələri göstərir ki, bu qələbə yalnız silahla deyil, ruhla da qazanılıb.
Birliyin Gücü
Zəfər Günü həm də milli birliyin, dövlət və xalq həmrəyliyinin rəmzidir. Müharibə zamanı hər kəs öz yerində idi — əsgər cəbhədə, həkim hospitalda, sənətkar isə sözün və musiqinin gücü ilə xalqın ruhunu ucaldırdı.
Bu birliyin nəticəsində Azərbaycanın müasir tarixi yazıldı. Dövlətin dəstəyi, xalqın iradəsi, gənclərin fədakarlığı və şəhidlərin qanı ilə yoğrulmuş bu qələbə hər birimizin ürəyində müqəddəs bir əmanət kimi yaşayır.
Gələcəyə Baxış
Zəfər Günü bizə yalnız keçmişi xatırlatmaq üçün deyil, həm də gələcəyə daha inamla baxmaq üçün bir səbəb verir. Azad edilmiş torpaqlarda qurulan yeni şəhərlər, bərpa olunan abidələr, yenidən doğulan həyat göstərir ki, qələbə yalnız bir günün sevinci deyil, uzunmüddətli dövlətçilik iradəsinin təcəssümüdür.
Bu gün Zəfər ruhu yeni nəsillərin tərbiyəsində, təhsilində, mədəniyyətində öz yerini tapır. Hər bir uşaq, hər bir gənc bilir ki, bu torpaq necə böyük qəhrəmanlıqla qorunub.
Şəhidlərə İthaf
Bu zəfərin hər səhifəsində bir igidin adı, bir ananın duası, bir övladın göz yaşı var. Zəfər Gününü qeyd edərkən, xalqımız ən çox da şəhidlərin ruhu qarşısında baş əyir. Onların qanı ilə yazılan bu qələbə, Azərbaycan torpaqlarının azad nəfəsini təmin etdi.
Hər bir şəhidin adı bu torpağın daşına, suyuna, ağacına yazılıb. Qarabağın yenidən qurulan küçələrində, tikilən məktəblərində, səslənən muğamlarında onların izi var.
Onlar torpaq uğrunda deyil, gələcək nəsillərin azadlığı, milli kimliyimizin qorunması uğrunda canlarını verdilər. Bu səbəbdən Zəfər Günü həm də şəhidlərə səssiz minnətdarlıq günüdür — onların ruhuna çevrilmiş bir dua, bir təşəkkür.
Sənətkarın Gözündən Zəfər
Zəfər, sənət üçün tükənməz bir ilham mənbəyidir. Qələbədən sonra çəkilən filmlər, yazılan poemalar, bəstələnən marşlar bu tarixi hadisənin ruhunu yaşadır. Hər bir rejissor, rəssam, bəstəkar və şair bu mövzunu öz baxış bucağından təqdim etsə də, hamısını birləşdirən ortaq hiss — Vətən sevgisidir.
Teatrlarda səhnələşdirilən “Şuşa dastanı”, “Qarabağ salnaməsi” kimi tamaşalar, Zəfər marşları və sənət sərgiləri göstərir ki, bu qələbə artıq mədəniyyətin də mövzusuna çevrilib.
Sənət bu gün Zəfərin yaddaşını qoruyan, onu gələcək nəsillərə çatdıran ən güclü körpüdür. Hər yeni bədii əsər, hər səhnə işığı altında bir daha səslənir: bu torpaq azaddır, bu xalq qalibdir.
Zəfər Günü – təkcə hərbi tarix deyil, milli kimliyimizin, dövlətçiliyimizin və mənəvi gücümüzün təntənəsidir. Hər il noyabrın 8-də səslənən “Qarabağ Azərbaycandır!” nidası artıq təkcə bir şüar deyil – bu, xalqın birliyinin, dövlətin əzəmətinin və mədəniyyətin dirçəlişinin ifadəsidir.
Bu gün hər bir azərbaycanlı bu qələbənin məsuliyyətini və qürurunu daşıyır. Çünki Zəfər — bir xalqın ruhundan doğan, tarixin öz axarını dəyişən müqəddəs bir səfərdir.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(08.11.2025)


