“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Güney Azərbaycan Poeziyası Antologiyası layihəsində Təbriz təmsilçimiz Əli Çağlanın növbəti təqdim etdiyi şair Binabda yaşayan Nuriyyə Lövhdür.
Nuriyyə Lövh
Binab
SÜLH SİMGƏSİ
Üfüqi deyil kələmələr
Dikinə döşənir qələmin ucuna
Boyutlar boylanır əski divarlardan
Şamdanlar sevişir
Sərbəst sarmaşıqlarla.
Hə!
Sülh simgəsidir barmaqlarım
Qələmin gücünə inandıqca daha ardıcıl, daha çalışqan
Botları tanıdıqca
Daha güclü, daha qorxmaz Diogenlərəsinə
Sındırıram tabuları
Mən dünyanın şəhərdaşıyam,
Yer kürəsi fırlanır başımın qafatasında
Sınırlar sınır neyronlarımın böcəklərində
Xəzər yol açır göz pınarlarıma
Birrləşir gözümün önündə millətlər.
İstəkanlaşır şeirimin gün çıxan bucağında sülh şairləri
Oriyana doğur o heç doğulmaz uşağı
Nəzar danışır Beyrutun qovurulmuş saçlarından
Bursa dadı verir Hikmətin qanadları
Berlin çat götürür Brechtein yazısında
Ritsosun çiçəklərinə çatır şeirimi xalçası
Epitafiyosu qurtarınca əllərim qızarır
Çörəyı, suyu, havanı alsalar da,
Gülüşlərimi çox görməmişəm şeirimin Pablosuna...
Biz çıxırıq savaşların uzun xəlsəsindən
Duyğular keflənir
Və yenidən sevişirik şəhərin röyalı günbatışında.
Məzələnir savaşdan qurtulan dodaqlarımız
Və dincəlir yorğun orqanlarımız.
O mərtəbəli yuxudur şeirim
Bir an diskinirəm orta qatında
Burası şingen deyil
Bir tayım Qafqaz
Bir yanım ortadoğu
Üzbəüzüm isə qara qoşunun sındırılmaz qayaları.
Burda tanrılar daha zorlu cəhalət at çapdırır içimizin boş imperatorluğunda.
Meksika divarlarından hündürdür nadanlıq
Burda ağ-qara gəzirlər qaranlıq şeytanrıları
Dara çəkirlər azadlığı
Və oraqlayırlar sevginin gənc çağlarını.
Hə!
Biz orta əsirləri yaşayırıq əslində
Xaç yürüşləri qurtarmayıb burda hələ.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(09.05.2025)
